Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Ik lees dat sommige mensen over rampen praten.
Ik denk wel dat er nog meer rampen gaan komen.
De aarde is met trillingen bezig en is zichzelf aan het ‘schoonmaken’'.
De aarde heeft daar rampen voor nodig.
Er zal naar mijn gevoel nog wel een ramp gaan gebeuren richting nederland.
Ik weet niet hoe ik het precies moet verwoorden.
groetjes Paulien
Lieve Pauline ik kan je voor 100% voorspellen dat er nog meer rampen gaan komen…
Maar dat heeft niets met 2012 te maken.
Rampen horen bij de aarde… En het heeft niets met opschoning
te maken… Wie bedenkt zoiets? Opschoning? Van wat… de oppermens tegen de ondermens?
Mijn ouders zijn lieve mensen, maar snappen absoluut niets van het paranormale… Moeten zij dan opgeschoont worden?
Rampen horen niet bij Lichtdragers.
Hoi
De rampen op zich zijn niet zo'n ramp voor moeder aarde, maar wel rampzalig voor de mensen die in zo'n gebied wonen waar de ramp zich voordoet.
Zo'n omwenteling gaat niet zonder slag of stoot, ik troost me met de gedachte dat de mensen en dieren die het niet overleven goed opgevangen en begeleid worden aan gene zijde, dan blijven er nog de overlevende en familie/vrienden van de slachtoffers over dat is wel moeilijk kan ik me zo voorstellen, maar dan troost ik me met de gedachte dat er niets voor niets gebeurd en alles een reden heeft.
Wat een troost!!!
Wel een beetje vertrouwen hebben.
XXX Estrella
Hoi D. of Atlantis
Dat “opschonen” moet je eigenlijk meer zien als het “verhogen van het bewustzijn” en je ouders zijn natuurlijk goed zoals ze zijn en alle andere mensen ook, het gaat alleen om het “geestelijk ontwikkelen” en de kans die de aarde, dieren en mensen nu krijgen door de aquariusenergieen om zich versneldt te ontwikkelen, als je daar gevoelig voor bent is dat mooi, maar geen nood voor de mensen die zich nergens van bewust zijn, zij krijgen diezelfde energieen ook.
Naar mijn idee zien Lichtdragers de rampen niet als rampen, maar als een natuurlijk gevolg van de wet van karma.
XXX Estrella
Ha die Atlantis' Dochter,
Allereerst bedankt voor je plotselinge verschijning en reacties op dit forum. Het valt mij op dat je als vanzelf een bepaalde leidende rol vervult in je schrijven. Er spreekt een sterke autoriteit uit en dat bedoel ik positief. Ik kan me zo voorstellen dat de onzekerheid waarmee je te maken hebt (zoals je zelf schrijft) te maken heeft met onderdrukte leiderschapscapaciteiten. Misschien beeld ik me dat in, omdat ikzelf in dat schuitje zit. Ik voel dat ik het best tot mijn recht kom als ik in de positie ben om andere mensen het beste uit zichzelf te laten halen. Dat is volgens mij het nieuwe leiderschap, niet zozeer mensen vertellen hoe het moet of hoe het is, maar ze stimuleren dat te doen waar ze goed in zijn. Misschien herken je dat.
Verder wilde ik even reageren op het voorgaande berichtje in deze thread, waarin jij nogal stellig beweert dat eventuele rampen niets met 2012 te maken hebben en dat iets als opschoning niet aan de orde kan zijn. Hier kun je je vergissen. Misschien dat jij iets anders verstaat onder opschoning (je lijkt meteen te denken dat je ouders eraan moeten geloven) dan dat hier volgens mij is bedoeld. Ik denk namelijk dat de Aarde (Gaia) net als wij een levend wezen is, dat aan het eind van een lange cyclus onverwerkte ervaringen (of karma, of hoe je het noemen wil) uit haar lichaam wil hebben. Net als jij met je onzekerheden worstelt en het ontworstelen gepaard gaat met kwaad zijn, verdrietig zijn, somber zijn, gelukkig zijn enzovoort; zo vergaat het ook Gaia. Alleen is een woede aanval bij haar meteen de oorzaak van het verlies van vele andere levens (een relatief verlies natuurlijk, want ze gaan elders gewoon weer verder) en huilt ze dan lopen de akkers onder.
Ik geloof kortom wel degelijk in die opschoning van de Aarde. Ook geloof ik dat dat proces voor de mens lang niet altijd aangenaam zal verlopen. Daarentegen geloof ik ook dat het allemaal niets uitmaakt. Hoeveel levens we ook verliezen, het is om het even. Het is allemaal deel van het proces waarvoor we gekozen hebben en dat ons zal leiden naar
wie het weet mag het zeggen (hoor ik daar ene Joost?)
Groet,
Chiel
Zoals Estrelle en ghiel het zeggen, bedoel ik.
Dat bedoel ik met het schoonmaken van de aarde.
Ja dat de aarde daar levens voor mee neemt, daar is niks aan te doen.
De aarde is het zat met de ja hoe moet je dat zeggen??
De aarde is het zat met ‘slechte mensen’.
Ik weet dat als de aarde het niet meer zat is het een betere wereld zal zijn.
De aarde zal weer een stuk beter worden.
Ik hoop dat ik het goed opschrijf.
Groetjes Paulien
Hi Chiel,
Ik vind het fijn dat je reageert… Ik herken wel een hoop van wat
je schrijft. Ik heb sterk het gevoel dat ik veel meer weet dan op dit moment naar buiten komt.. Ik weet niet of ik echt een leider ben… maar ik neem inderdaad gauw de voorhand in bepaalde dingen… Toch zal ik nooit iemand ‘baas’ willen of kunnen zijn.
(een manager functie ofzo)
Ik weet overigens niet zo gauw waar dit leiderschapgedrag vandaan komt. Er zijn een aantal levens die ik me herinner.
Na Atlantis, waar ik zeer gelukkig was als priesteres en echtgenote, kwam ik in een leven waarin ik (ik weet niet zeker of het direct daarna was.) waarin ik een zwarte slavin was omstreeks enkele duizende jaren voor Christus… In dat leven heb ik … toen mijn eigen leven genomen… Iets wat ik nu niet meer zou doen, ook niet onder die omstandigheden… (ben veel eigenwijzer en koppiger geworden) maar ik begrijp het wel…
Veel levens daarna was in armoede en machteloosheid. Door die ervaringen van dat een ander maar met me kon doen waar hij of zij zin in had, had ik enorm veel woede opgebouwd. Ik was enorm gefrustreerd omdat ik enkel goed had willen doen. En probeerde te leven zonder iemand te kwetsen. Het voelde toen alsof ik iemand een diamant gaf en een stomp in mijn gezicht terug kreeg. Telkens weer. Op dat moment keerde ik mij van het Licht af… En koos op een bepaald moment voor een militair leven(s). Ik was enkel bezig met wraak.
Tot ik op een gegeven ogenblik in een leven iemand heel erg bijzonders ontmoette (ik bedoel geen verliefdheid) en met een paar woorden brak hij die haat. Hij was als Licht geincarneerd en bracht mij het verloren schaap weer terug.
Ik had toen heel veel te verwerken… Niet alleen het doden van al die mensen. Maar ook mijn eigen levens waarin ik mishandeld was. Het eerste leven na deze bijzondere persoon was in Avalon.
De eerste plek waar ik voelde geaccepteerd te worden. En daar ontwaakten mijn paranormale gaven weer.
Waardoor ik in de levens daarna opnieuw in een positie van machteloosheid terecht kwam… En letterlijk tig levens gedood werd als heks. Of iets wat er op leek. Dat schokte me opnieuw. Toch had ik geleerd niet boos of haatvol te worden in reactie op hun angst. Alleen het verdriet dat ik weer geen zeggenschap kreeg over mijn eigen leven door de angst of onwetendheid van anderen brak me. Ik werd bang voor het leven, bang voor de andere mensen… Elk leven weer hield ik die herinnering aan die angst en zorgde er voor dat ik in isolement kwam. Ik sloot me op bij de nonnen of werd priesteres of monnik… Overal waar men zich bezig hield met het Goddelijke en bovennatuurlijke hield ik mij van de ‘gewone’ mens verborgen.
In het leven voor mijn vorige leven kwam ik weer onder de mensen, zij het als dienstmeisje van een rijk gezin. Dat was begin 19e eeuw. Ik weet nog dat ik heel stil was en nauwelijks sprak. En te mooi (klinkt raar om zo te zeggen) Maar ik kreeg opnieuw de haat en afgunst van mijn naasten over me heen. Toen ze er achterkwamen dat ik met geesten sprak waren ze er helemaal van overtuig dat ik slecht was en werd vermoord. Mijn baas, eens door mij geobserdeerd, sneed mijn keel door.
In mijn vorig leven, dat wat begin jaren twintig van de vorige eeuw was ik rijk. Ik hield van feesten en uitgaan… Helaas ben ik toen op mijn 26 om het leven gekomen door een auto ongeluk. De bestuurder en ik waren beiden dronken. Misschien is dat wel de reden waarom ik nu helemaal geen alcohol meer wil drinken.
Dit leven… Ben ik weer ‘ anders’ … Ik denk dat velen (Lichtdragers) gepest zijn. Op plein, op school. (het woord heks werd weer eens voor me gekozen) Van mijn achtste levensjaar tot mijn twintigste is mij duidelijk gemaakt door de mensen om mij heen (behalve mijn ouders) dat ik eigenlijk ongewenst ben. (zelfs fam) Dat ik te anders ben.
Zelfs op werk zeggen ze dat ik anders ben… Een voorbeeld die mij onlangs genoemd werd is dat ik mijn best deed dat een ander in het zonnetje kwam te staan. En dat ik daar dan van genoot. Dat begrepen ze niet.
Ik heb in dit leven inmiddels drie burnouts op mijn naam staan. De eerste na mijn schoolperiode. Ik heb toen zo moeten vechten tegen alle negatieve commentaren om toch goede cijfers te halen op mijn examens dat ik daarna instortte.
De tweede en derde keer was door het gevoel mijzelf te moeten bewijzen om maar geaccepteerd te worden. Op werk en in de Liefde…Maar ook dat was een wijze les.
Die tweede en derde keer was ik mijzelf, mijn persoonlijkheid, zelfs mijn denkvermogen kwijt. Ik ben schrijfster van kinder en volwassen boeken (nog geen uitgever hoor) maar ik kon zelfs niet meer lezen… Dat was toen heel erg beangstigend. Ik heb bijna vijf jaar lang niet meer kunnen schrijven doordat ik de woorden niet meer in mijn hoofd kon vormen. Ik heb mijn werk kunnen doen omdat het routinematig was en met een hoop bluf.
Ik ben toen zelf een tijdje boos geweest op mijn Gidsen, Maria en Lalera… (tja) Omdat ze niet duidelijker waren geweest in hun antwoorden naar mij… Maar ja… Echt luisteren deed ik toen ook niet…En mochten ze ook niets zeggen wat mijn eigen keuze zou beinvloeden.
Nu weet ik dat die hele periode me enkel sterker heeft gemaakt.
2012 site… Ik voelde me geisoleerd in mijn zogenaamd anders zijn. Tot nu aan toe heb ik nergens mijn werkelijke gedachten kunnen spuien of toetsen. Een paar van mijn vrienden zijn ook paranormaal. Alleen is de een nog erg negatief… Hij vertelde over 2012 dat de aarde dan zou vergaan. En de ander is heel erg met haar eigen heling bezig… En lijkt te vaak verbaasd dat ik ook nog maar een mens ben. Dat ik ook verdrietig en boos kan zijn. Ik heb gezocht naar een site voor 2012 omdat ik het gevoel had van de daken te willen schreeuwen dat 2012 niet stond voor globale vernietiging.
En wie weet… spreek ik wat oude Atlantis en Avalon vrienden.
Zo dat was wel heel wat D of A info… Hoop dit dat het te veel was.
ps: Ik hoor een aantal van jullie praten over vermoeidheid… Hoort dit bij het Lichtdragerschap… Ik ben namelijk ook constant moe… En hoewel alles eigenlijk nu goed gaat in mijn leven… Heb ik een constante pijn in mijn hart. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed… Is er iemand die dat ook heeft.
Groetjes,
Daughter of Atlantis
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's