Hoe gaat het nu met jullie in 2008?

• 

  Christine

  22-03-2008 02:19

  Hoi lieve prikborders vanuit het verleden. Daar ben ik weer eens een keertje. Terug van weggeweest. Ben zo benieuwd hoe het met jullie gaat en ook met alle nieuwelingen. Ik ben ergens in 2005 begonnen.

  Heb ellelange stukken zitten schrijven over het leven, de levensvragen, 2012 en noem maar op. Vol vuur en enthousiasme. Na een tijdje was ik even uitgeblust. Nu komt het vuur weer op. Het is trouwens wel opvallend dat heel veel zaken die ons in 2005 nog onvoorstelbaar leken, zich nu aan het voltrekken zijn. Wil daarmee niet beweren dat er exact op 21-12-2012 zich bijzondere dingen gaan voordoen. Dat dachten we toen in 2005 ook niet. Al prikkende op het prikbord kwamen we daar wel achter. Het is dus toch een geleidelijk proces gebleken (wat we toen al dachten dus). Wat we toen ook al dachten en vaststelden. Iets dus wat we toen ook al dachten. En nogmaals, ik herhaal wat we toen al dachten en ons voorstelden etc. Ik herhaal dit expres. De reden hiervan is dat het steeds meer komt vast te staan hoe belangrijk onze gedachten zijn. Ik ga nu niet te lang hierover uitleggen in dit bericht anders wordt het veels te lang. Maar ik tip het toch graag even aan voor discussie. En er zijn er vast wel een aantal onder jullie die ook het belang van de gedachte onderkennen. Zijn jullie al eens in aanraking gekomen met Lynn McTaggart (Het Veld) . Heel boeiend allemaal.

  En toch zie je gebeuren wat er gebeurt en wat voorspeld is. Ja, de cynici onder ons zullen wel weer zeggen, ja dat was zo voorspelbaar wat er allemaal gebeurt. En dat gebeurde altijd al en zal niets veranderen en het zal altijd zo blijven gaan en niets verandert. Dat geloof ik niet, ik denk dat alles zich inderdaad in cycli afspeelt, net als een grammofoonplaat. Het is aan ons om op een gegeven moment te roepen van ho, stop, die melodie heb ik nu te vaak gehoord, nu willlen we wat anders horen. Vanuit een ander perspectief naar het leven kijken. Want er is niets nieuws onder de zon. Het leven, het gegeven van het leven is hetzelfde voor ons als voor onze voorouders, zelfs onze verre voorouders. Maar hoe we er tegen aan kijken dat kan het verschil maken. Het grote verschil maken. En dan liefst in positieve zin. Optimistisch, zo van we slaan ons er wel doorheen. En we komen ergens uit. En we worden meer spiritueel. Ja, want dat is leuk en dan heb je houvast. En je verdiepen in allerlei oude wijsheden en geschriften. Hermetische filosofie, esoterie, theosofie, vrijmetselarij, etc. etc. ga maar door. er is zoveel. En het is heerlijk om je in iets onder te dompelen waar je voor gaat, waar je het heilige vuur bij voelt. Je mag het zelf uitkiezen, het zelf voelen, wat het is. Heerlijk toch.

  Zelfs het leven zelf, zonder bepaalde keuze. Te beginnen met al die heerlijke verhalen zoals b.v. Da Vinci Code en nog veel meer , ook echt de Bijbel. En ook echt andere heilige geschriften. Niet dat ik ze allemaal gelezen heb hoor (wil het wel, maar moet er nog toe komen). Maar daarom onthoud ik me ook van commentaar op al die geschriften. Zolang ik er geen kennis van heb en er niet voor gestudeerd heb.

  Geduld ………. geduld ……………. geduld…………. daar ga ik weer. Lachen toch?

  Liefs Christine.l
• 

  stef

  22-03-2008 15:10

  Hoi Christine!

  Toevallig dat ik net even deze pagina ging bezoeken. Ik vind het leuk jouw bericht te lezen. Ik herken er veel in.

  Ik merk dat ik de laatste tijd ook alle vertrouwen heb gekregen in de laatste ontwikkelingen. Negatieve gebeurtenissen lijken me niet meer te raken. Sceptici hebben geen invloed meer op me. Ze baseren zich op wetenschap. Wat iemand anders geschreven heeft en vallen elkaar daar mee aan. Ik VOEL me steeds bewuster worden. Een sceptici kan dat met 1000 rapporten ontkennen maar dat maakt me geen donder uit. De wereld buiten mij ben ik niet.

  Ook in de wereld om me heen zie ik vanalles veranderen. Wat het meest belangrijke is, is dat ik gewoon weet dat het goed komt. Ik heb geleerd dat bewustzijn de blauwdruk is voor de wereld waar wij in leven. En het bewustzijn van de mensen is zich gewoon aan het vergroten, dat zie je. Mijn bewustzijn ook. Dingen waar ik me vroeger druk om maakte zie ik nu als illusie.

  Het komt zeker goed. Er zit een overgang aan te komen in een nieuw soort denken. Ik hoop alleen dat die niet gepaard gaat met dermate grote fysieke ongeregeldheden dat ik het loodje leg Dat ik overleid maakt me niet veel uit, maar het lijkt me zo mooi om het mee te maken…

  Je noemde het jaartal 2005. Als ik dit bericht wat ik nu schrijf in 2005 van mijzelf had gelezen had ik mijzelf denk ik helemaal voor gek verklaard. Het mooie is dat het tegenovergestelde waar is. De mensheid is knettergek. Hoe wakkerder dat je wordt, hoe gekker dat de buitenwereld wordt. Neem alleen de illusie dat liefde voorwaardelijk is. Waarom zou ik alleen maar kunnen houden van iemand die knap, leuk, en mijn leeftijd is? Dat zijn allemaal illussies. Als ik die voorwaarden aan iemand ga stellen, stel ik dus dat liefde voorwaardelijk is. Hoe ziek ben je dan? Liefde is onvoorwaardelijk. Heerlijk om steeds die illusies te doorbreken.
• 

  Christine

  22-03-2008 19:02

  Ja hoi Stef, ben het er helemaal mee eens wat jij schrirjft ook prachtig wat je zegt over de liefde, de voorwaardelijke en de onvoorwaardelijke liefde. Ik begin het ook eindelijk te “begrijpen” en te voelen wat dat echt betekent, onvoorwaardelijke liefde. Weet je dat het iets heel moois is in je leven dat je dat mag ervaren, begrijpen. Koester het maar. Teken dat je enorm gegroeid bent geestelijk en je het stadium van overal mee worstelen en overhoop liggen bent overstegen. Geniet met volle teugen van het “NU” Stef en groei vrolijk en licht en luchtig verder. Een mooie toekomst tegemoet en het ook goed hebben in het “NU” dus. En het “NU” van daarnet is alweer voorbij en het “NU” van “NU” is de toekomst waar ik het net over had. Tijd is toch iets geks, en verleden, heden en toekomst eigenlijk ook.

  Christine
• 

  judith

  23-03-2008 15:23

  Hoi Christine en Stef :-)

  Hartstikke mooi om te lezen dat het goed gaat met jullie :-)

  Het is nu pasen en m'n huis zit vol, ben er eventjes tussen uit geknepen

  om speciaal op dit forum te kijken !?!;-), maar niet heus, 'k weet eigenlijk niet

  wat ik nu zo even snel op dit forum doe??? Maar goed, ik hou het nu even kort maar wil perse even reageren op twee oude forumvrienden :-)

  Hoop jullie weer vaker te treffen hier.

  Maar ik ontwikkel vrolijk met jullie mee en ben ijverig bezig met het gehele

  denkvermogen uit te pluizen en herken vanalles in jullie verhaal.

  Hebben jullie Eckhart Tolle al gelezen “De Kracht van het NU” , ik zit er nu middenin, heel mooi.

  'K ga weer snel terug naar m'n paasvisite.

  Liefs Judith ;-)
• 

  Christine

  25-03-2008 00:57

  Hoi Judith, leuk dat je zo snel reageert. Wat een geluk dat je toevallig op het forum keek vanuit je paasvisite. Om je vraag te beantwoorden: Ja, ik heb het boek van Eckhart Tolle, de kracht van het nu, hier in huis en ook gelezen. Wil het echter toch weer eens lezen. Kan geen kwaad. Want al worstel ik minder, het is in deze tijd nou ook niet even makkelijk altijd om alles op eigen houtje, in je eentje, uit te vinden en te zoeken. We hebben elkaar nodig om het erover te hebben. Ook weer niet teveel. Gewoon lekker helder en het ook niet te ingewikkeld maken. Hoe simpeler hoe beter. En ja , dan zijn er boeken zoals van Eckhart Tolle die goed leesbaar en begrijpbaar zijn en zeker helpen in het proces van proberen het leven zo prettig mogelijk te leven voor jezelf en dat delen met anderen. Het blijft zoeken naar het juiste evenwicht. Ik had het vandaag b.v. weer te rustig en dat werkt ook niet. En anderen hadden het vandaag weer te druk en dat werkt ook niet. Nu, aan het eind van de dag , wat heet, het is alweer dinsdag, kan ik het gelukkig weer relativeren allemaal. Laat maar gaan al dat gedoe en nu eerst lekker wat uurtjes slapen en daarna weer verder met het leven en al zijn vragen en soms zo weinig antwoorden. Alhoewel. Dat is ook niet altijd waar. Die antwoorden komen wel. Helaas niet altijd meteen. Altijd weer dat geduld beoefenen en open blijven staan en ook weer niet te open want dan vang je vaak ook weer teveel ruis op en dat voelt heel onplezierig. Dat kan ik je verzekeren. Ach, dat weet je allemaal ook allang.

  Judith, heb je trouwens het andere draadje aan jou van me gelezen bij het onderwerp 211of 2012?

  Groetjes. Christine
• 

  judith

  27-03-2008 14:39

  Hoi Christine :-)

  Klink als….. of je wat moeite hebt om de Gulden Middenweg te blijven bewandelen.

  Oke! Ik weet er alles van, als Weegschaal en ascendant Tweelingen ;-).

  'T is nog steeds hetzelfde recept: Geduld en Vertrouwen en vallen, opstaan en weer doorstappen! :-)

  Nee, ik heb nog niet een ander draadje gelezen?!?

  Ik ga nu even kijken.

  Lieve groetjes Judith
• 

  Sanne

  23-04-2008 23:55

  Alternatief komt meer in; ook bij de reguliere zorg.

  Ik heb de week van de psychiatrie bijgewoond en het had als thema “alternatief”

  Bij een van de workshops vroeg iemand of iemand wel ‘s een alternatieve therapie ondergaan had. Ik stak m’n vinger op en zei: “Haptonomie”

  "Kom maar naar voren', zei ie.

  “O, ehh,” na ja, ik dacht iets er over te moeten vertellen.

  Nee, Hij ging client spelen en ik moest juist op de stoel van de behandelaar gaan zitten.

  Ik moest dus, ja, soort toneelstukje improviseren op m'n gevoel van haptonomie op hem toe te passen. Dus zo van, ga maar liggen, luister naar je ademhaling, voel je voeten, en zo naarboven,… enz.

  De rest van de week kwamen elke keer mensen me zeggen hoe goed of hoe dapper ze dat vonden dat ik en hoe die improvisatie deed.

  Maar je ziet dus dat “de andere benadering”, de “andere wereld” dichter bij komt.
• 

  Christine

  28-04-2008 21:01

  Ja hoi Sanne, ik heb er ook bewondering voor dat je dat durfde te doen tijdens die cursus. Klasse. Daaraan zie je dat er toch iets aan het veranderen is ten goede voor de mensen die ervoor openstaan en zich er bewust van zijn van die veranderende energieeeeeen. Hoeveel eeeeeeeeeeeen ook alweer?

  Ik ben nu Eindeloos Bewustzijn aan het lezen van Pim van Lommel. En onderwijl ook wat luchtiger lectuur. Alhoewel. Tis maar hoe je het bekijkt. Ik vind het boek behoorlijk luchtig (in de zin van licht en dus niet zwaar, bah wat flauw, je begrijpt wel wat ik bedoel. Ik bedoel dus licht in de beide betekenissen van licht. En luchtig, lucht ook in beide betekenis en nu we toch bezig zijn aarde en vuur ook) en bevrijdend dat boek van Pim van Lommel. En wat ook heerlijk is: heb vandaag heeeeeeeeeel veel mooie bloemetjes gekocht voor op balkon. Ga er een paradijsje op aarde van maken. Pardon het is al een paradijsje op aarde. Ondanks de Utrechtse Baan. Net doen of ie niet bestaat.

  Liefs Christine