Hallo Bibi,
Nee, ik heb het niet gelezen. Merkwaardig. Weten al die mensen het al (wetenschappers, religieuze leiders, astrologen…)? WAT weten ze dan? Wat ze willen weten..? Tja, het schijnt dat in 2012 een kalender “afloopt” die ooit een keer “begonnen” is. En dan? Zouden de Maya“s, indien ze nu nog deze kalender zouden hanteren, dan niet gewoon opnieuw zijn gaan tellen? De I Tjing is me in zoverre niet bekend dat ik er eindtijd-datum uit zou kunnen distilleren. De bijbel? Daar staat nergens een datum. Die is wel meerdere malen bedacht: het jaar 666, 1000, 1666, 1999, 2000, en nu weer 2012 (en daarna misschien wel 2013, 2222…), en alle data die de diverse ”ingewijden" tussendoor allemaal bedacht hebben en waarop nooit iets gebeurd is. Er wordt wel over een eind-tijd gesproken, maar, moet dat dan meteen voor een soort waarheid worden aangenomen?
Welke wetenschappers, welke religieuze leiders, welke astrologen overigens.
Het spijt me, weer zo'n boek. Mijn mening hierover (zonder het gelezen te hebben, wat ik trouwens ook niet ga doen): nonsens!
Zoals in zovele van dit soort boeken (en films, zoals what the bleep…) wordt er een willekeurige opmerking van b.v. een wetenschapper uit de context gerukt, en desgewenst overstrekt op iets anders van toepassing gemaakt (ja, voor wie wil, kom maar met commentaar hierop!).
Kernpunt echter van dit alles is, dat wij (de mens dus) zo vast zitten in onze gedachte van EEN BEGIN, hoe of wat dat dan ook is (schepping, big bang, of desnoods een ander alternatief), dat we ook niet loskomen van het idee dat er ook een EINDE moet zijn, in wat voor vorm dan ook. Dus, een eindtijd, verheffing, overgang in een “andere dimensie”, hemel op aarde, verzin het maar, maar we gaan ergens naar toe, en dan hangt het er maar net van af, hoe je denkt, wat je geloof is, of wat je eigenlijk graag zou willen, waar naartoe.
Ik vrees voor al diegenen die er in “geloven” dat na 2012 alles gewoon bij het oude blijft, en we doorrollen in 2013, 2014, 2015, enz. Het is ongetwijfeld waar dat we te maken krijgen met, laten we zeggen, opvallende, klimatologische veranderingen. Dat is echt niet de eerste keer dat de Aarde daar mee te maken heeft. Alleen, toen waren we er nog niet ,of althans niet zo overspannen mee bezig. Is dat het misschien, dat op den duur, de mens, als soort, die veranderingen niet meer de baas kan, kan controleren of beheersen, en langzaam maar zeker het onderspit moet delven en wij, de mens dus, niet meer als “kroon op de schepping” zo nodig op weg moet zijn naar iets “hogers”, maar simpelweg plaats moet maken voor een andere soort die weer beter opgewassen is of aangepast aan een andere, voor de soort mens ongunstige leefomgeving?
Ja, dat is even slikken, maar, dat gebeurt ook al miljarden jaren.
Tegelijkertijd (en neem dat maar letterlijk!), in dit hele gedoe, denken we weer van A naar B, van begin tot einde, of wederbegin, of zoiets, alsof dat een soort universele waarheid is. Op wat voor manier dan ook, met ons vastgeroest idee van een begin, blijven we wanhopig, hoopvol, verwachtingsvol of angstig, zoeken naar een einde. Desnoods in 2012. Daarbij is allesbepalend het begrip Tijd. Zodra je dat overstijgt, dus, tijd als een niet bestaand, door de mens omarmd begrip om de werkelijkheid geordend te krijgen beschouwd, kom je terecht in een tijdloze wreld waar alle slechts, of juist, een in één moment glorieuze manifestatie van zichzelf is, en daar past absoluut geen eindtijd, 2012, of wat dan ook in die orde van grootte in.
Ik maak me dan ook geen zorgen. Ik leef mijn levens NU, ben niet op zoek naar, of in hoopvolle afwachting van, een eindtijd of omwenteling, overigens ook niet naar een nooit plaatsgevonden BEGIN. Ik probeer slechts de tijd te ontsnappen en door te dringen in dat eenmalige, fantastische moment van totaliteit en de werkelijkheid te ervaren zoals die is en niet zoals we die maken. Voor zover mijn verstand dat kan bevatten natuurlijk.
Veel wijsheid,
Tuan
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
