Epigenetica kun je een tak van kwantumbiologie noemen. In feite is het een vorm van informatieoverdracht wat via een non-lokale wijze gebeurd. Bv. gedurende ons leven zetten onze genen zich middels deze informatie-overdracht zichzelf ‘aan of uit’ zonder daarbij de structuur van het DNA zelf te veranderen. Dit houdt in dat de erfelijkheidsleer alléén onvoldoende verklaring biedt voor het gedrag van de genen en het complexe gedrag wat hieruit voortvloeit. (deze informatie biedt per cel duizend boeken van zeshonderd bladzijden) Zoveel instructies bevat één enkele miniscule cel. Dat bedoelde ik met de complexe werking van de materie zelf. Ik schreef nergens op dat materie complexer zou worden. Waar komen die instructies vandaan indien erfelijke overdracht hiervoor onvoldoende verklaring biedt, en al helemaal geen verklaring omtrent de wijze waarop deze informatie wordt overgedragen? Epigenetica toont dit genenverschil aan bij eeneïge tweelingen waar gedurende het leven hun genen zich verschillend herschrijven. Kwantumbiologie wordt ook wel de post-darwinistische biologie genoemd.
Ik merk veel kritiek van jouw kant op de film “What the bleep”, maar je licht het zonder echte concrete voorbeelden toe. Tijd is geen verzinsel. Einstein's relativiteitstheorie plaatste tijd als vierde dimensie op de driedimensionale ruimte omdat ze onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Het Higg-deeltje is een andere benaming voor Higgs-bosonen die vanuit dit hypothetische Higg-veld de massa beïnvloed. Bijvoorbeeld op dezelfde wijze waarop zwaartekracht werkt via het gravitatieveld. Deze velden zijn niet plaatsgebonden (zoals men in het verleden dacht) maar alomtegenwoordig. Men vermoedt dat de wijze waarop de kosmos zich ontwikkelde tot zijn huidige complexe structuur, nooit had kunnen gebeuren vanuit een blind toeval. Zelfs Einstein maakte hierover het volgende citaat:
“ Als ons universum in heel zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, is dat net zo ongeloofwaardig als wanneer er een drukkerij explodeert en alle druklettertjes vervolgens weer op de grond terecht komen in de voltooide en foutloze vorm van een woordenboek.”
Einstein als pseudo-wetenschapper ? Ook hij stond open voor de gedachte dat het universum een zelfsturend en intelligente factor kent. Het was Einstein zélf die met zijn ESP-experiment begon en waarbij latere collega's van hem aantoonde dat kwantumdeeltjes eenmaal met elkaar in contact gekomen ongeacht de afstand ogenblikkelijk met elkaar een vorm van informatieoverdracht behouden. Met een snelheid duizenden maler sneller dan de snelheid van het licht.
Binnenkort plaats ik een vervolgstukje over bewustzijn. Hoe komt het dat indien we het bewustzijn objectief proberen te observeren bij een ander we slechts werkzame neuronenverbindingen kunnen waarnemen, maar bij onszelf gedachtes, beelden en ideeën? Laszlo als van Lommel weerspreken de nimmer bewezen hypothese dat bewustzijn gegenereerd zou worden door de materie zelf en leggen uit dat zoiets helemaal niet kan. Bewustzijn is nooit als ‘nevenproduct’ van materie aantoonbaar gemaakt, evenmin is ooit de plek gevonden in het brein waar deze productiviteit van bewustzijn zou plaatsvinden. Het lijkt erop dat bewustzijn geenszins aan lokaliteit is gebonden maar alomvattend blijkt. Tuan schreef:
>
> Interessant, en benieuw naar “het vervolg”, maar…
> Kantumbiologie? Kwantummechanica is het bestuderen van zeer
> kleine deeltjes en de effecten daarvan over zeer kleine
> afstanden. Het achteloos oprekken hiervan naar andere
> gebieden hebben we al gezien in “what the bleep…”, waar
> pseudo-geleerden, of zij die tot de gewenste groepering (lees
> sekte) behoren zonder enige (wetenschappelijke) onderbouwing
> schaamteloos de quantummechanioca misbruikten om eigen
> verzinsels te onderbouwen, hier en daar gesteund door
> volledig uit hun context gerukte uitspraken van andere
> wetenschappers. Quantumbiologie is mijns inziens volstrekte
> nonsens (en nu kunnen alle "what the bleep…-fans voluit in
> de aanval…).
> Volgens mij is het trouwens het Higg's-deeltje.
> Is de materie steeds complexer? Volgens mij is de materie
> even complex als miljoenen jaren geleden, of even eenvoudig.
> We dringen er alleen maar steeds dieper in door, zoeken naar
> verklaringen, oorzaken, gevolgen wellicht, maar ingewikkelder
> wordt ze niet, behalve dan zo ingewikkeld als we zelf willen.
> Einstein heeft inderdaad een monument opgericht, met de
> relativiteitstheorie en de speciale relativiteitstheorie. Eén
> en ander staat of valt echter wel met het begrip tijd, dat
> bij Einstein een prominente plaats in nam. Later walste daar
> de quantumtheorie overheen, waarbij onder zeer speciale
> omstandigheden andere regels gelden.
> Zo heeft Einstein de tijd nodig had gehad om zijn theorieën
> te staven, en de quantummechanica de waarneming (en dan
> bedoel ik dus niet de namaak-wetenschappelijke priet-praat
> die je nu soms hoort).
> Echter, het zou zo maar kunnen zijn dat tijd feitelijk niet
> bestaat, en ik hecht er aan hier vooralsnog maar eens van
> uit te gaan. Tijd is iets wat wij ons aangemeten hebben om
> voor ons zelf de zaak geordend te krijgen. Meer niet. Het zit
> zelfs volledig ingebakken in ons taalgebruik: je “maakt” tijd
> voor iets, je “hebt” even ergens geen tijd voor, enz. Een
> gezellig samenzijn met iemand “duurt” werkelijk, in diezelfde
> tijd, korter dan in de druilerige regen wachten op de bus.
> In de objectieve werkelijkheid (een grootheid waar bv. in
> “what the bleep…” volstrekt aan voorbij gegaan wordt)
> bestaat tijd niet (vermoed ik), wij zijn slechts een
> grandioze manifestatie van onszelf in het NU, hoewel, slechts
> (?), het lijkt mij reden tot een feestje.
> Wat wij doen is alles in een in voor ons aanvaardbare
> volgorde zetten, waarnemen dus, opdat we niet ter plekke
> stapelgek worden, want, als we dit alles omvattende NU in één
> keer kunnen overzien, kunnen we dat wel bevatten?
> Tijd is niet zomaar een verzinsel, het is een voor ons
> voorlopig een noodzaak. Intussen verzinnen we van alles om
> toch verklaringen te vinden voor al onze vragen. Dat gaat van
> schitterende en goed gefundeerde theorieën als die van
> Einstein en de quantummechanica tot allerlei volstrekte
> nonsens, waaronder nu zich blijkbaar ook het “akashaveld”
> zich heeft geschaard.
> Natuurlijk neem ik de objectieve werkelijkheid niet waar,
> maar creëer ik daarmee mijn eigen werkelijkheid (riekt een
> beetje naar “the secret”, toch?). Natuurlijk niet, het enige
> wat ik doe is ordenen voor mij zelf. Het enige wat ik doe is
> proberen dat tijdsbegrip te overstijgen en een beeld proberen
> te krijgen van de werkelijke werkelijkheid, en daar heb ik
> geen warrige of onzinnige theorieën van wat voor stroming of
> sekte voor nodig.
> Wordt ongetwijfeld vervolgd.
> Tuan
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
