DIEREN VOELEN MEER DAN MENSEN

• 

  HOPE

  25-06-2006 04:53

  Wij hebben drie katten het zijn hele lieve dieren maar wij hebben het gevoel dat dieren meer zien dan wij met de blote oog kunnen zien een vorbeeld wij zitten s, avonds op de bank televisie te kijken dan begint een van onze katen te miauwen meestal op een bepaalde plek meestal doet doet onze kat Rakker hij kijkt naar de klok of bij de lamp dan gaat zijn hoofd helemaal heen en weer en dan kun je hem vragen of roepen wat je wilt hij luistert toch niet hebben jullie ook het gevoel dat dieren meer dingen aanvoelen dan wij of zien ik wou wel eens graag weten of jullie huisdieren ook bepaalde dingen voelen of zien groetjes Hope

  *****Bericht aangepast door webmaster:*****

  Hoi Hope,

  Sorry, maar overdadig hoofdlettergebruik is niet toegestaan op de prikborden. In de onderwerpregel al helemaal niet, dit maakt dat jouw bericht extra opvalt tussen alle andere onderwerpen en dat is niet nodig. Zou je Caps Lock in het vervolg uit willen zetten voor je een posting gaat doen? Ik heb je bericht voor deze keer even letterlijk overgetypt in kleine letters, dat leest prettiger en staat netter.

  Groetjes,

  Rosette (webmaster)
• 

  2012.pagina.nl

  25-06-2006 10:40

  Hoi Hope,

  Hier ben ik nog een keer. Wat jij meemaakt met je drie katten, dat ervaar ik ook met onze drie katten. De meeste katten zijn wel paranormaal, de één wat meer dan de andere. Wij hebben één gewone huis-tuin-en-keuken kat en twee Noorse boskatten en die twee Noortjes zijn duidelijk veel ‘begaafder’. Qua karakter is een Noor al veel nieuwsgieriger/alerter dan een ´gewone´ kat, zo ook op paranormaal gebied. Echt lachen af en toe, er ontgaat hen echt niets. Ze lopen me overal achterna, net hondjes, altijd willen ze weten wat ik doe. Als ik iets oppak, al is het maar een pluisje van de bank, dan stormen ze meteen op m´n hand af om te kijken wat erin zit. Gaat de telefoon, en moet ik rennen om er op tijd bij te zijn, dan rennen ze met me mee (en de kater gaat dan vaak bovenop de telefoon zitten, da's wat minder leuk..) Maar goed, om bij het onderwerp te blijven: ze zien ook van alles wat wij niet direkt kunnen zien. Entiteiten, ‘verschijningen uit de andere wereld’, of hoe je het ook noemen wilt. Maar ze kijken ook heel vaak in mijn aura!

  Ze transformeren ook een hoop, die katten. Echte energiemeesters zijn het. Heb je er al eens op gelet wat er gebeurt als er een kat gezellig naast je of op schoot ligt te spinnen? Als je eens negatieve/zware energie bij je draagt, dan wordt die door je kat weggehaald of in ieder geval een stuk lichter gemaakt. Duidelijk voelbaar vind ik. Als ik terugkom van een middagje winkelen, zit ik vaak helemaal vol, ben net een spons, ik pik negatieve energieen van anderen op en voel me loodzwaar en heb altijd hoofdpijn na afloop. Weer thuis komen er altijd wel minstens één of twee katten bij me zitten en direkt voel ik dan overal tintelingen-energiestroompjes in mijn aura, na een half uurtje ben ik meestal al veel zware energie kwijt.

  Max

  Daisy

  Frits
• 

  erik

  25-06-2006 20:12

  Interessante kwestie, ik zal het mijn kat eens vragen.
• 

  Maarten

  25-06-2006 21:23

  Hallo allemaal,

  Het is al weer een tijdje geleden. Maar hier ben ik dan weer.

  Een aantal maanden geleden was ik in een dorpje in de Ardennen. Tijdens een wandeling met een vriend van me kwam ik een hond tegen bij een woonhuis. De hond kwam op ons aflopen en maakte contact met ons. Vervolgens liep hij voor ons uit. Zeer sterk kregen we het gevoel dat hij ons iets wilde laten zien. Dus lieten we ons begeleiden naar het dichtbij liggende bos. De route van de hond ging na een tijdje een stijle heuvel op. Daar aangekomen ging hij rustig zitten. En daarom gingen wij ook maar rustig zitten en van het uitzicht genieten. De hond kwam ons allebei nog eens likkend begroeten en kreeg toen weer de geest om af te dalen. Tijdens die begroeting zag ik in de ogen van de hond een ontzettend intelligent wezen, een wezen dat ontzettend sterk in soul zit. Prachtig om te zien en te voelen.

  Omdat de hond weer vertrok, besloten wij ook maar weer de afdaling te nemen en volgden de hond nog een tijdje. Toen de hond weer bij zijn woonhuis was, bleef hij daar rustig staan. Hij kwam niet meer op ons af en leek zoiets te hebben van: ‘'voor jullie verder een prettige reis’'.

  Groet Maarten
• 

  Mark

  26-06-2006 09:04

  Mensen zijn snel geneigd (met name hun huis-) dieren te vermenselijken.Dieren zijn geen mensen en hebben geen individueel zelfbewustzijn zoals wij mensen dat hebben.Onze zintuigen verschillen van dieren waardoor het lijkt dat ze meer zien en horen.In feite klopt dit ook (afhankelijk van de diersoort) maar daar zit geen paranormale achtergrond aan ten grondslag.Dit toekennen aan een dier is een typisch voorbeeld van het vermenselijken van een dier.

  Hoewel er grote overeenkomsten zijn tussen met name hogere zoogdiersoorten en de hoogste soort (wij mensen) zit het verschil zeer duidelijk in het egoïstische zelfbewustzijn wat de mens uniek maakt.Dieren blijven steken binnen dezelfde patroonmatigheid waarin zij leven om te overleven,terwijl de mens binnen z'n evolutie daar bovenuit is gestegen.(een dier kent geen kunst en cultuur enkel voor eigen vermaak en zal nooit nieuwe uitvindingen ontdekken wat het als soort verheft)
• 

  Joke.

  26-06-2006 13:42

  Jammer dat je dat zo ziet.

  Want daar mis een je hoop door.

  Vooral als je je kat zich tegen iets voor ons onzichtbaars ziet strijken of kopjes ziet geven en duidelijk ziet dat hij ergens tegenaan stoot.

  Natuurlijk is veel instinkt en gericht op overleven/vermedigvuldigen.

  Maar veel dieren hebben ook nog de verbinding/deurtje open met de onzichtbare wereld.

  Ik snap ook wel dat je er bewijzen/ondervinding voor nodig hebt om het te kunnen herkennen.

  Misschien toch wat meer een band opbouwen met verschillende dieren?

  Je kunt het ook andersom draaien, dat je het dier niet vermenselijkt, maar als mens meer naar het niveau/beleefwereld van het dier afdaald(afdalen is eigenlijk niet het goede woord ).

  Joke.
• 

  Sanne

  26-06-2006 15:56

  <>

  Nou, jôh, je haalt me de woorden uit m'n mond;

  wat ik merk, dieren hebben wel hun instincten, maar zijn heel erg verbonden met morfogenetische velden aardvelden, kosmos. Als je al weer aardig ‘thuisgekomen’ bent kan je (weer) met ze praten (telepathisch)

  Bij mensen is er iets eigenaardigs aan de hand, (maar allé, heeft zo willen zijn om te ervaren), namelijk dat

  - mensen vanuit de oerwouden nog wel dicht bij de natuur staan, stonden, maar ook nog wel instinctmatig en groepsmatig waren, daarna zich individueel gingen ontwikkelen in huizen begonnen te wonen, maar eerst verder van de natuur af gingen staan, heel rationeel begonnen te worden en nog steeds geestelijk eerder onbewust waren,

  -daarna geestelijk meer gaan ontwikkelen, rationeel kennis hebbend, maar ook weer open gaan staan voor de natuur, de kosmos en ook weer met de dieren kunnen ‘praten’.

  Ik had in een droom dat ik in een weiland een kat zag die me doorzag en aangaf hoe dat in die droomsfeer was. Het is wel moeilijk uit te leggen; het is een gevoel, een impressie van het morfologisch veld.

  Dieren en planten en de aarde en ga zo maar door, voelen aan wat jij op dat moment nodig hebt; ze zijn ook een katalysator, net als bepaalde bomen bv. waar je tegenaan kan staan om energie af te leiden.

  Kat komt tegen je aanliggen en kan net emoties triggeren om bij je iets te ontladen dat vastzat.

  Katten ontmoet ik wel af en toe in de sferen; ik voel me wel enigszins verwant aan hen; iig aan de Felines (leeuwmensen, rond Sirius), maar dan zonder het jachtinstinct en carnivoorzijn van de aardse katachtigen.

  Nou en dan moet je nagaan dat als je dan de straat weer op gaat, boodschappen doen or whatever, je meidjes met hun mobieltjes naar elkaar bellen terwijl ze naast elkaar staan en het alleen maar hebben over relationele egoïstische aangelegenheden, van “hoe die jongen zus zou moeten….stomme jongens zus en zo…”

  en de ander heeft het altijd gedaan en is gelijk stom.

  Daar zakt je broek toch van af?

  Wat een contrast dat dan is!

  Indianen ea proberen zich vaak in dieren te verplaatsen, of dieren na te doen om in ze te verplaatsen, maar indien zij louter uit tradities groepsmatig met gebruik van drugs en heel veel nare middelen dit doen (cavia's openscheuren om voorspellingen te doen bv), zitten ze toch eerder nog aan de ‘onderkant’ van waarlijk bewustzijn,

  echter indien zij individueel van hogerhand ed dingen doorkrijgen en ook vooral zonder drugs en zonder nare handelingen te ‘moeten’ verichten, is het een ander verhaal en behoren tot geestelijk bewusten.

  Liefs, miauw, ;-) Sanne
• 

  Mark

  27-06-2006 06:08

  Hoewel alle organische als an-organische vormen op Aarde eenzelfde bio-sfeer vormt zitten er wel degelijk verschillen in.Vanuit theosofisch standpunt bezien zijn het de verschillende soorten van levensstromen die zich elk op hun eigen manier in het uiterlijke manifesteren.(wat wij oa.kennen als elementen,mineralen,planten,dieren en mensenrijk) Er is dus wel degelijk een onderlinge band al is het alleen al via onze voedselketen.

  En daar zie je al een wezenlijk verschil.Doordat de soorten verschillen zijn wij in staat elkaar op te eten.Als wij als soort qua bewustzijn op hetzelfde niveau zouden zitten dan zou de voedselketen ernstig verstoord raken.Een dier ervaart geen zelfbesef bij het doden van een prooi.De mens in iets wat meer mate en zit nu op een niveau dat het keuzes kan maken.(bv vegatarisch eten) Als de buurman de kat opeet vinden wij dat hier barbaars omdat wij katten als huisdier houden terwijl in landen waar men katten eet vol afschuw kijken hoe wij hier koeien verorberen.Typisch menselijk toch?
• 

  HOPE

  28-06-2006 01:53

  bedankt voor jullie reactie trouwens 2012.startpagina.nl die derde foto van jouw huis keuken en tuin kat wou ik mee zeggen ik heb haast precies dezelfde kat alleen bovende ogen heeft onze kat ietjes meerzwart en is maar ietjes groter en breder ik bedoel hij weegt maardertien kilo maar verder zijn alle katten heel lief en ze geven je liefde zonder het je wat kost en dat kun je van mensen soms niet zeggen