Wijsheid en vrede

• 

  Christine

  10-07-2006 22:42

  Hoi Judith,

  Dank voor je leuke lange bijdrage aan de wijsheid en vrede en jouw reaktie op mijn reaktie. En ik zou best heel graag die boeken die jij op marktplaats hebt gevonden ook willen bemachtigen of in ieder geval lezen. Ken ze niet. Alles wat goed leesbaar is op het gebied van wetenschap, religie en filosofie heeft mijn belangstelling. En wat de rozenkruisers uitdragen spreekt me ook heel direct aan. Hoe dat komt? Geen idee. Bij mijn spirituele ontwaking nu 6 jaar geleden onderhand, kwamen er heel veel inzichten los bij mij. Ik wist niet wat me overkwam. Veel van die inzichten kon ik later terugvinden bij de rozenkruisers. En nu is er zoveel meer bijgekomen. Het gaat maar door.

  Nu ga ik dus weer lezen en wie weet lukt het me ook weer om weer wat actiever op het forum te worden.

  Inspiratie, transpiratie, en nog veel meer spiraties ….

  Christine
• 

  judith

  11-07-2006 13:12

  Hoi Christine

  OK! we zijn lang geleden Rozekruisers geweest, daar kennen we elkaar natuurlijk van:-), maare.. wat jij hebt met de Rozekruisers en wat ze uitdragen dat heb ik ook.

  Die boeken van Hermes (De Egyptische Oer-gnosis) waar ik het over had, die zijn nieuw te bestellen bij:

  Uitgeverij de Rozenkruispers.

  Ze hebben nog veel meer interessante boeken, ben ook nog niet uitbesteld daar.

  Ik heb er ook last van hoor op het moment, weinig inspiratie, veel transpiratie, 't gaat nog steeds met ups en downs maar je weet het he, we zijn bikkels zo in de trant van: We zullen doorgaan …….. (Ramses Sjaffy, ken je wel toch?) waarom heet die man eigenlijk Ramses is dat geen Egyptische farao? heeft die man ook iets met Egypte? nou ja zo maar even een gedachte, laat ik maar weer ophouden ;-).

  Hoop dat je wel ondanks het gebrek aan inspiratie af en toe even hier op het forum verschijnt want je geeft toch, al is het maar een zinnetje even een extra dimensie en voor je het weet slaat de inspiratie weer toe en schrijf je weer de sterren van de hemel.

  Liefs Juul
• 

  judith

  11-07-2006 13:27

  Lieve Sanne

  We hoeven je nergens meer uit te sleuren, je weet zelf al hoe het is en hoe het werkt.

  Ik weet het ook maar toch kan de boog niet altijd gespannen zijn en in een onbewaakt ogenblik slaat de overgevoeligheid toch weer toe richting verleden en omgang met andere mensen en de daarbij behorende uitstralingen en naar jezelf, het klinkt heel makkellijk allemaal, al dat loslaten wat je moet doen om er bevrijd en verlicht uit te komen maar in de realiteit is het het moeilijkst wat je voor elkaar kunt krijgen en gaat het heel langzaam, dus ik begrijp heel goed wat je bedoelt.

  Maar als je nu naar een paar jaar terug kijkt, naar hoe je toen was en kijkt hoe het nu gaat met je dan zal daar toch zeker een groot verschil in zitten?

  En als deze trend zich nu de komende jaren langzaam maar gestaag doorzet dan is dat toch iets om optimistisch over te zijn, tenminste zo kijk ik er tegenaan, al is het in het hier en nu niet altijd iets waar je 100% van overtuigd bent enne.. niets is zaligmakend, het leven is een leerschool weet je nog??…. phoe, pfff dat troost weer.

  De pest is dat je alles alleen moet doen (oh ja, leerschool).

  Liefs Judith
• 

  Elza

  11-07-2006 19:24

  Als ik terugkijk op de afgelopen jaren is er zeker een wereld van verschil. Ook al is dat verschil niet duidelijk op het moment dat je je in woelige stormen bevindt en je jezelf te belazerd voelt om überhaupt maar je bed uit te komen om wéér een dag door te trekken. Toch sta je op, toch doe je je klusjes, toch probeer je voor iedereen om z'n minst een glimlach te hebben, toch probeer je te helpen, en 's avonds denk je, het is wéér gelukt.

  Volhouden, doorgaan en op zoek blijven gaan naar die ene grote opdracht waarvoor je hier bent gekomen, alle andere zaken zijn daarvan afgeleiden. En tijdens die zoektocht kom je stukje bij beetje bij die ene opdracht, die het voor jou juiste energieveld heeft.

  Ik werk veel met spreuken en gezegden. In mijn kamer hangt een bordje met ‘Je hebt pas verloren als je opgeeft’. Hoe vaak ik daar niet bij heb stilgestaan…

  Terugkijkend kan ik alleen maar concluderen dat alle inspanningen, verdriet en strijd een stabieler en ontspannender mens van mij hebben gemaakt, met een beter inlevingsvermogen en een sterk relativeringsvermogen. Dus blijf ik doorgaan…

  Gegroet,

  Elza
• 

  Mark

  12-07-2006 13:16

  Om je vraag te beantwoorden Judith.Ik noem mezelf geen theosoof of ben lid van een aanverwante vereniging.Ik lees en bestudeer theosofische boeken en aanverwante artikelen nu een paar jaar en vind ze erg boeiend.Het oa hermetische gedachtegoed en esoterische (gnosische) leringen vind je er ook in terug.Er zijn dus genoeg manieren om dezelfde leringen te lezen en het is aan hem of haar welke het meeste aantrekt.Het is voor mij makkelijker om bij eenzelfde variant te blijven omdat verschillende varianten verschillende woordkeuzes gebruiken.(maar ik lees toch ook wel andere varianten hoor,de theosofische variant trekt mij toch het meeste aan)

  Verder zijn (grens)wetenschappelijke artikelen interessant omdat je bepaalde aspecten kunt vergelijken.En er is genoeg te vinden voor leken op dit gebied.We leven wetenschappelijk gezien in een erg vooruitstrevende tijd waar menigheen zich totaal niet bewust van is (ik ook) door onze hectische consumtiemaatschappij.Door beide aspecten te vergelijken blijf ik ook met beide benen op de grond staan.En natuurlijk blijft aandacht voor gezin,werk en andere vrijetijdsbestedingen ook belangrijk.Het is mogelijk al die zaken te combineren en te vereenzelfigen.Het maakt het leven bewuster en verreikender.(met zijn goede en slechte kanten)
• 

  Sanne

  13-07-2006 00:28

  <>

  Misschien is het wel eens goed om op te geven, zodoende open te gaan staan voor een nietsheid voor een serene rust, zodoende daarna open te gaan staan voor iets nieuws.

  Ik fiets, kijk naar de lucht, de huizen, de bomen

  en ik heb zo'n typisch gevoel achterstevoren te leven; net of je je zelf op de rug kijkt;

  alsof alles wat komen gaat al eens geweest is;

  net een film dit

  en wij zijn de hoofdrolspelers ervan;

  je eigen hoofdrolspeler in je door je zelf geregisseerde speelfilm.

  Verantwoording nemen voor al je gedachten.

  Al m'n gedachten, al m'n ervaringen en al m'n opgebouwde vooronderstellingen zijn uitgestald als een landkaart op mijn lijf.

  Als ik oefeningen bij Yoga doe kom ik op de reis over en door mijn lichaam alle pakketjes ervaringen tegen van hier en vorige levens die zich een vorm hebben gegeven als mijn lichaam.

  Het voelt als een maquette, ook de aarde voelt als een maquette,

  waar je in rondwaart

  en het voelt als een reis eerder dan als een vaststaand iets

  en alleen het ultraviolette punt binnenin me

  geeft een tijdloosheid weer

  dat zich verbindt met alle ervaringen, die laat beklijven,

  maar het punt zelf is sereen, de rust zelve.
• 

  2012.pagina.nl

  24-07-2006 20:05

  Hoi Judith en Christine,

  Jullie webmaster is een ex-Rozenkruiser…Ik ben niet zo belezen als jullie, maar dat komt omdat ik alleen als kind (tot aan mijn vijftiende jaar) bij het jeugdwerk was aangesloten. Mijn moeder is toen ik vier jaar was, in aanraking gekomen met het Lectorium Rosicrucianum. Zij heeft in de tempel daar een Eenheids- of Godservaring, -hoe je het ook noemen wilt- gehad, wat gemaakt heeft dat ze haar hele verdere leven terug is blijven verlangen naar die tijdelijke staat van verlichting. Altijd een gevoel van gemis naderhand, en terug willen naar de Bron. Wij, haar 4 kinderen, werden altijd meegenomen naar die (jeugd-)bijeenkomsten en ik heb daar fijne herinneringen aan. Mijn vader ging zich pas later, toen wij al bijna volwassen waren, verdiepen in en interesseren voor esoterische zaken en hiermee ook het Rozenkruis, dat nu ook tot zijn pad is geworden. Op mijn vijftiende jaar ben ik eruit gestapt, ik was behoorlijk puberaal en wilde, zoals bijna elke puber, mijn eigen gang gaan. De behoefte om me er weer bij aan te sluiten heb ik nog steeds niet, al komt hun leef- en denkwijze wel erg dicht bij de mijne. Maar ik ben iemand die sterk de behoefte heeft zijn eigen weg te gaan, alles zelf wil uitzoeken (Noordelijke maansknoop in Ram) en daarom niet zo nodig ergens bij hoeft te horen. Wel heb ik nog steeds veel feeling met de School (zoals men het daar betitelt), tot die ontdekking kwam ik tweeëneenhalve week geleden. Helaas was daar een droevige aanleiding voor, mijn moeder heeft op 6 juli haar stofkleed afgelegd (zo wordt dat daar gezegd, mooi he!) en de dag erna was er een losmakingsdienst in de tempel. Het zal wel komen doordat je bij een groot verdriet extra ontvankelijk bent, maar ik werd tijdens die dienst in mijn hart geraakt. Er is daar een enorm sterke kracht voelbaar die niet van deze aarde is. Ik voelde en wist, alles is goed zo. Mijn moeder is terug naar de Bron. Ik sta nog steeds op sommige momenten in contact met haar (hoewel ik dit nooit bewust oproep, ik geloof dat je de overledenen moet laten rusten) en ik voel haar lichtheid en blijheid!

  Groetjes!

  1e P.S. Waarschijnlijk reageer ik hierna niet meer, zou wel willen, maar door grote drukte hier, houd ik me al langere tijd alleen achter de schermen op. Ik hoop dat het over een tijd wat rustiger wordt, dan kan ik af en toe eens met jullie meedoen! Van de negen Startpagina-prikborden die ik beheer, vind ik dit bord echt het fijnste, dank jullie wel voor jullie waardevolle bijdragen allemaal, ga zo door! Hopelijk tot gauw…ik lees in ieder geval af en toe mee…

  2e P.S. Ik las ook over jullie interesse in de Katharen, welnu, mijn moeder was zo'n oude Kathaar. Zij wilde dat op haar crematie het Katharenlied gespeeld werd en zo geschiedde. Het mooie was dat terwijl het lied speelde, een wit vlindertje verscheen in de ruimte en boven de kist bleef dansen. Is dat niet mooi symbolisch? (Het crematorium was in een bos gevestigd en de kist stond voor twee openstaande deuren waardoor je uitkeek op een prachtig bospad)
• 

  judith

  25-07-2006 13:13

  Hoi 2012-webmaster?

  Ten eerste gecondoleerd met het verlies van het stoffelijk deel van je moeder en toch gefeliciteerd met de mooie aanwezigheid van het lichte/liefde geestelijke deel van je moeder, die altijd blijft en je nooit hoeft te missen.

  Wat fijn dat je je verhaal hier hebt verteld i.v.m. je verbinding met de gnostieke geestesschool (het Gouden Rozenkruis of Lectorium Rosicrusianum (klinkt alleen al zo mooi :-))), het deed me echt wel wat de mooie ervaring van jou en je moeder (kan wel begrijpen dat het gevoel van gemis blijft na zo'n verlichtingservaring) en het vlindertje tijdens de dienst, prachtig.

  Ik denk dat de vroegere Katharen of oude Rozekruisers e.a. dat allemaal wel van binnen voelen en weten, de gnosis zit echt in je ziel ingebakken en komt er nu definitief uit (tenminste daar ben ik van overtuigd), je hoeft ook niet echt aangesloten te zijn bij een mysterieschool om het gevoel ermee te hebben, ik sluit me ook niet aan en blijf dezelfde leringen liever zelfstandig volgen (hoewel een deel van mij wel behoefte heeft aan aansluiting vanwege het groeps/broedergevoel) maar goed alles heeft z'n voor- en nadelen, ik ben wel blij dat ik op de Rozenkruispers ben gestuit, dat had ik wel nodig, ik voel me energetisch verbonden met deze school en neem daar voorlopig genoegen mee.

  Nou, dank je en hopelijk horen we nog van je in de toekomst.

  Liefs Judith
• 

  2012.startpagina.nl

  13-08-2006 14:07

  Lieve Judith,

  Nog bedankt voor je uitgebreide reactie! Ik ga er mogelijk later wat uitvoeriger op in, er zijn nog wat titels van de Rozenkruispers die ik je zou willen aanraden, maar moet nog even opzoeken welke dat zijn. Een boekje “Televisie als instrument der verborgen machten” zie ik hiervandaan toevallig in mijn boekenkast staan en kan ik je dus meteen al aanbevelen. Interessant onderwerp trouwens om eens een aparte topic aan te wijden, doe ik wellicht binnenkort eens!

  Groetjes,

  Rosette
• 

  estrella

  13-08-2006 23:25

  Hoi Rosette

  Tja! wat kan ik zeggen, ik heb het boek “Televisie als instrument der verborgen machten” maar gelijk aangeschaft, ik dacht “'k ga even op Google kijken wat het inhoud” en ik liep er gelijk 2e hands tegenaan voor een mooi prijsje, dus bij deze dank je voor de tip :-), ben benieuwd, 't is inderdaad wel een onderwerp om bij stil te staan daar de gehele maatschappij onderhand rond de TV is opgebouwd.

  Ik hou me aanbevolen voor verdere (boeken)tips vanuit het Rozenkruis, altijd welkom.

  Liefs Judith