Hoi Sanne
Dank je voor je reactie, effe op deze manier antwoord geven.
<>
Ja! dat lukt wel, overdag geen vleeswaren enzo, daar was ik al een paar weken geleden mee begonnen en dat gaat lekker.
<< sowieso niet naar de gaan, is sowieso al een foute tent.>>
Niet naar Mek:? Ik heb daar al zoveel uren in m'n jonge jaren doorgebracht dat ik alleen daar al “licht” van geef voor de rest van m'n leven, van wat ik daar naar binnen heb gewerkt.
Maar OK! Geen Mek, dat kan ik best wel ;-)
<>
Ja :-) dat vind ik zelf ook wel als ik met zo'n vetjieburger zit en hunnie lekker met sate van de barbeque, da's echt het moeilijkst maar ik hou nog vol, ik heb gisteren een lekker broodje met komkommer, ei, kroepoekkruimels en satesaus in elkaar geflanst (soort broodje kadokado) terwijl zij aan de sate zaten en het was goed te verteren, ik wordt vanzelf vindingrijker op het vegagebied.
<< Staan je kinderen en je man op zich wel open voor waar jij mee bezig bent?
Of is het zo van:“Mama heeft weer wat”?
Ondersteuning is al het halve werk namelijk.>>
Hoe weet je dat?? Ze staan er niet echt voor open en denken inderdaad van: “Mama heeft weer wat” dat houdt ze nooit vol en dan zeg ik “daag me niet uit”, dus eigenlijk indirect steunen ze me hiermee (dat zal ik natuurlijk nooit tegen ze zeggen ;-))
Maar goed je hebt gelijk, een beetje ondersteuning zou wel fijn zijn want ik sta in het hele spiriproces eigenlijk al alleen, aan de ene kant wordt je daar wel een stuk sterker van maar aan de andere kant vind ik het wel heel jammer dat m'n gezin er niet een beetje in mee kan gaan want ik vind ondersteuning van elkaar wel heel belangrijk en ik ben toch ook onderdeel van het gezin, ik krijg af en toe net het idee dat ik vreemdga maar ondanks dat is er voor mij ook geen weg terug meer (dat zou ik ook niet willen), maar we hebben denk ik de grootste spiricrisis wel gehad bij mij thuis.
<>
Dat is wel een gevecht geweest (vreselijke onzekerheid omdat ik er alleen voor sta) maar gaandeweg weet iedereen wel dat er niets engs is gebeurt, ik leef nog (ben niet opgestegen ;-) en vorm geen bedreiging voor ons familieleven (voornamelijk mijn man die hier het meest over inzat, zoals je misschien nog wel weet). Ik denk dat deze spirisituatie voor mij en mijn husband een les inhoud.
<< Voor spiritueel gaan er met vegetarisme meer kanalen open,
mits je er lichamelijk en geestelijk aan toe bent om vegetarisch te zijn,
anders doe je jezelf te kort.>>
Dit is precies de reden dat ik vegetarisch wil worden, ik heb al een jaar het gevoel dat ik iets aan het eten van vlees moet doet en dan negeer ik dat een tijdje en blijf lekker vlees eten maar het ging me steeds meer tegenstaan omdat ik echt dringend het gevoel heb dat ik er iets aan moet doen, ik kan het eigenlijk niet langer meer negeren.
<>
Ja! Ik denk dat het advies van Joke ook niet zo slecht is, af en toe vis of biologisch vlees of biokip, even kijken hoe het vegieballetje rolt.
<>
Ik zal zelf nooit veganistisch worden, dat kan ik echt niet opbrengen en daar zie ik ook het nut niet van in, het leven zonder boter, kaas en eieren wordt te leeg.
Maar ik wordt me wel steeds bewuster van hetgeen ik naar binnen stouw en da's alvast een goed begin.
Liefs Judith