Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums
2012.startpagina.nl

Levensles of liefdesverdriet

  • Anonymous avatar

    stef

    Hallo allemaal,

    Ik heb al een tijdje niet van me laten horen, mede doordat ik een drukke tijd heb gehad. Ook heb ik deze site wat minder vaak bekeken, maar ik heb nog veel berichten gelezen.

    Ik wil graag een vraag stellen, die voor mij heel persoonlijk is. Mijn vraag mag best verwijderd worden, want eigenlijk past deze totaal niet bij het forum. Ik wil toch een poging wagen.

    Ik lees vaak over bewustwording en je last loslaten. Ik heb me altijd afgevraagd wat voor mij die last was.

    De laatste tijd ben ik niet echt gelukkig. Als ik ga denken waar de oorzaak daarvan ligt, is die voor mij erg helder. Ik heb 3mnd in het buitenland gezeten en toen ik terugkwam is voor mij het een en ander veranderd. Het contact met mijn vrienden is wat minder geworden. Op zich is dat voor mij geen struikelblok. Maar een ander bijverschijnsel is dat ik heb wel zo'n ENORME behoefte heb om een relatie te hebben. Dat is ongelooflijk. Ik lijk wel een bodemloze put wat dat betreft.

    Vervolgens ben ik mijzelf gaan afvragen waar die behoefte vandaan komt. Wat ik in een relatie zoek is acceptatie van elkaar, iemand die OPRECHT interesse toont, samen emoties delen, vertrouwen. Dus dat is wat ik op het moment tekort kom.

    De enige momenten dat ik mijzelf klote voel, zijn de momenten dat ik die relatie mis, c.q. : mijzelf niet geaccpeterteerd voel, het gevoel heb dat niemand interesse in mij toont, mijn gevoel niet kan delen en ik geen vertrouwenspersoon heb.

    Dat zijn echt de enige momenten dat ik me klote voel. Ik begin me af te vragen of daar misschien mijn levenslessen liggen. Want ik WEET van mijzelf dat ik gelukkig moet kunnen zijn zonder die ander, maar dat lukt me gewoon doet. Denken jullie dat het een levensles zou kunnen zijn en hoe pak ik dit aan?

    Vat dit aub niet op als een zielig verhaal, want ik weet van mijzelf heus wel dat ik gewoon een super leuke jongen ben ;)

  • Anonymous avatar

    Nathalie

    Hoi Stef,

    Ik denk altijd dat alles een reden heeft. Soms is het inderdaad moelijk om die reden te achterhalen.

    Ik heb ook een aantal voor mij soms moeilijke situaties gekend (ik bedoel niet dat ik slechte dingen heb meegemaakt, maar doel op het “gevoelsleven”) waarvan ik niet snapte waarom iets gebeurde of waarom ik op een bepaalde manier handelde of dacht.

    Ik heb een aantal boeken gelezen die mij heel veel inzicht hebben gegeven en de dingen hebben leren begrijpen. Ongeacht of het waar is wat er in staat.

    Een daarvan is De DNA Code van de Ziel.

    Misschien ook iets voor jou om te lezen. Zo kun je je eigen doelen herkennen en de reden waarom je op aarde bent, welke lessen je moet leren.

    Heel erg interessant.

    Misschien is die behoefte aan een relatie wel een hele andere behoefte, maar weet je die niet helemaal te plaatsen en denk je dat je behoefte hebt aan een relatie.

    Wat je vrienden betreft, ik geloof dat als je niks meer van elkaar kunt leren (positief of negatief), je uit elkaar gaat groeien of het contact gaat verwateren…

    Ik heb ook een tijd in het buitenland gezeten. Het is voor de achterblijvers altijd moeilijk om jou gevoel te delen omdat zij de dingen niet hebben meegemaakt. Écht begrijpen zullen ze het waarschijnlijk nooit, tenzij ze zelf zo'n soortgelijke ervaring hebben meegemaakt.

    Hopelijk kun je hier iets mee.

    Groetjes Nathalie

  • Anonymous avatar

    Elza

    Hoi Stef,

    Tussen verstandelijk weten en je gevoel daar ook werkelijk op af kunnen stemmen, ligt een wereld van verschil. Natuurlijk zouden we het allemaal alleen moeten kunnen rooien en natuurlijk zijn we goed zoals we zijn, maar we zijn ook sociale wezens en de één heeft meer behoefte aan aanspraak dan de ander. Bij jou staat die behoefte momenteel duidelijk voorop. Voorkom echter dat het een obsessie gaat worden, want dan zou je mensen juist kunnen afstoten. Als je denkt beet te hebben en dit nadrukkelijk ventileert, kan dat voor een ander bedreigend overkomen.

    Vergeet echter niet dat je een jonge jongen bent, de wereld ligt nog aan je voeten. Wees niet te serieus om alles nu al in levenslessen te verpakken, die komen nog genoeg. Als je nu al alles gaat beredeneren en uitdiepen, kan dat ten koste gaan van spontaan, innemend gedrag. Bedachtzaamheid is goed, uitstekend zelfs, maar niet als je bij voorbaat alles kapot analyseert.

    Dat je relaties veranderen na een lange tijd van afwezigheid is logisch; jij bent veranderd door nieuwe indrukken en inzichten, de anderen zijn hierin niet meegegaan. Is het mogelijk contact te leggen met mensen die dezelfde buitenlandse ervaring hebben gehad als jij? Het lijkt me dat daar in ieder geval op internet wel een forum voor te vinden is. Ook als is dat geen persoonlijk contact, het is wel een begin, en als dit nog niet bestaat, kun je dan zelf een site (laten)ontwerpen?

    In dit stadium kan ik alleen maar zeggen, zorg dat je onder de mensen komt, via (vrijwilligers)werk, hobby of studie. Bovendien is het simpelweg een gegeven dat je perioden van eenzaamheid zult moeten aanvaarden. Er zijn maar heel weinig mensen die altijd en eeuwig gelukkig en vervuld door het leven sjouwen. Ook binnen relaties heerst veel eenzaamheid. Wellicht behoeven je romantisch beelden enige bijsturing. Het gaat om het evenwicht tussen werk en privé, om tevredenheid, om het tellen van je zegeningen in dit bestaan. Ik kan me best voorstellen dat je op zoek bent naar de pot goud aan het eind van de regenboog, maar vergeet niet om je heen te kijken, binnen de mogelijkheden die je hebt. Als je ontspannen bezig bent, kunnen er verrassende situaties ontstaan.

    Succes ermee,

    Elza

  • Anonymous avatar

    Sanne

    Hai Stef fijn je weer te zien :)

    Het is een pittige tijd; is het voor jouw misschien niet een idee om soortgenoten te zoeken om krachten te bundelen?

    (Zelf ga ik naar Engelenavonden… alleen is maar zo alleen )

    Over je berichtje schiet me te binnen dat je bij

    “Liefde en Ego” hetzelfde of ong. hetzelfde

    heb gevraagd:

    http://www.prikpagina.nl/read.php?f=2079&i=8270&t=8270

    Heb je ook nog steeds daar wat aan/is het nog steeds actueel

    wat je daar kan teruglezen; best lang draadje?

    Mmm, interessant, ook voor anderen (incl mezelf natuurlijk ook),

    als je bij ‘zoeken’ op auteur iemands berichten terugleest, van nu en maanden, jaren terug,

    kijk dan eens naar het volgende:

    Als je leest, zie je dan een progressie in iemands schrijfsels, een ontwikkeling,

    of fluctueert het,

    of gaat het juist naar neerwaarts,

    of blijft die persoon in een kringetje draaien.

    In geval 1 is het mooi,

    in geval 2, als het fluctueren niet te heftig is en er wellicht een progressie in zit, is het ook mooi,

    in geval 3 en/of 4 zou ik daar naar gaan kijken waar dat precies zit

    en er aan gaan werken.

    Dit laatste met die 4 punten schoot me opeens zo te binnen en is meer algemeen bedoeld. Ik zal mezelf ook eens nalezen bv. van die toch al weer 2 3 jaar forum hè. 8)

    Liefs, Sanne

  • Anonymous avatar

    Sanne

    Ja, wil ik toch ff kwijt over dat liefdeverhaal, misschien heb je er wat aan.

    Dingen werken anders bij ons…

    Ik bedoel, na, ik was vorig jaar een meisje tegengekomen

    en wou best graag met haar puffelen.

    Ze wou eigenlijk geen relatie, maar we hadden een typisch soort hele hechte vriendschap heel ineens, maar meer spiritueel en ergens ging het conflicteren met de vleselijke behoeftes,

    maar zij vroeg mij om niet mijn issues via haar uit te werken,

    dus ik moest toch aan me zelf werken en haar los laten.

    Ik visualiseerde dat ik met een ander meisje leuke dingen zou willen doen, maar even geen relatie

    en dat kwam uit. Ik heb nu een maatje waarmee ik geen relatie heb, maar waarmee

    ik leuke dingen doe, wandelen enz.

    Visualiseer en..in stapjes… iemand leuke dingen mee doen en zonder de druk van het hebben van een relatie erbij te hebben…

    Ja, waarom stap je niet eens bij Wajid of Djoj binnen of hoe een spiritueel centrum in jouw plaats ook heet en doe 's een leuke cursus…kom je geheid løke mensen tegen die op je golflengte zitten; weet ik cker.

    Liefs, en Suc6* ,

    Sanne

    (*Al gerenommeerd in het nieuwe groenteboek (niet de protestantse zangbundel, maar taalboek, hihi), msn taal).

  • Anonymous avatar

    Mark

    Ons karmisch levensverhaal is niet altijd even duidelijk maar realiseer wel dat je op elk moment zélf dit verhaal maakt. Soms kennen we de oorzaken niet en worden we geconfronteerd met gevolgen die ons onzinnig toeschijnen. Zeker als we deze oorzaken ook nog in vorige levens hebben gelegd. Een mens ‘herinnert’ echter die oorzaken uit voorgaande tijden in de ervaringen van alledag.

    Dus denk niet teveel na over het hoe en waarom want de antwoorden vind je pas in het handelen van het nu en in de toekomst. Dus inplaats van te zoeken naar die oprechte persoon moet je gewoon je eigen oprechtheid delen met je omgeving. Op een dag zal die persoon dan jou gevonden hebben.

    Dus niet teveel ‘ik wil en ik wou’ maar gewoon je ding doen. Als je jezelf een super leuke jongen vind straal dit dan naar je omgeving uit. Zoek niets geforceerd want dit is een uitstraling wat vaak afstotend werkt. En wees blij dat je een behoefte hebt aan een relatie met een ander. Bezie dit positief inplaats van negatief. Het kan nieuwe deuren openen en biedt mogelijkheden om je karmisch levensverhaal een nieuwe invulling te geven. Maar het ligt aan jezelf wat je ermee doet. En wees niet bang om af en toe te struikelen. De perfecte partner bestaat alleen binnen romannetjes. Succes ermee! :)

  • Anonymous avatar

    judith

    Lieve Stef

    Zoals steeds, welkom terug :-), ik heb vandeweek nog aan je gedacht en over je gehad :-) (echt waar! in het kader van nieuwetijdsjongeren) en gelukkig kom je steeds weer even langs hier.

    Dat je een super leuke jongen bent wist ik al vanaf je eerste berichtje, en dat je emotioneel h.e.e.a. hebt uit te werken was ook geen geheim, daar maak je gelukkig ook geen geheim van en dat vind ik nog steeds zo mooi aan je :-).

    Maar dit is een heel lastige en gevoelige zaak op dit moment voor jou en je zou er bij tijd en wijle ook goed depri van kunnen worden want het gemis voelt pijnlijk en ondanks alle goede raad van anderen en van jezelf blijft de pijn lekker doorknagen ('k weet er alles van want ik was er hetzelfde aan toe op jou leeftijd (en nog maar nu geaccepteerd), heel herkenbaar dus).

    Ik geloof niet dat er nu direct een kant en klare oplossing voor is want alle mooie woorden zijn dooddoeners en bieden geen troost of een schrale troost (troost is meestal een slechte raadgever).

    Als ik uit eigen ervaring put, denk ik dat het een kwestie van accepteren dat dit de situatie is waar je in verkeert en dit kan alleen vanuit jezelf opgelost worden en misschien is het nodig dat je eerst heel diep hierin wegzinkt zodat je in opstand kunt komen en vanuit je eigen kracht kan leren leven zonder dat je denkt dat je iemand nodig hebt en dan sta je ineens voor de leukste persoon van de wereld :-).

    Ik vind dit heel moeilijk, het ligt ook aan iemands karakter, de een is emotioneel ingesteld en de ander rationeel, je bent nu 18 of 19 jaar? het is een gemis en een verlangen vanuit je gevoel en dat is lastig op te vangen met een logische beredenering.

    Ik wens je ook heel veel succes en alle Liefde toe.

    Liefs Judith

    p.s. Jou berichtjes zijn nog nooit verwijderd, gaan we ook niet aan beginnen ;-).

  • Anonymous avatar

    judith

    Hoi Stef

    Ik weet niet of je deze site al kent of dat je er iets aan hebt maar hier een site van en over spirituele jongeren incl. forum:

    http://www.spirituelejongeren.nl/

    Liefs Judith

  • Anonymous avatar

    Mark

    Ik denk dat een portie zelfvertrouwen meer baat heeft dan een tarotkaart en een kaarsje. Daarbij is zelfvertrouwen ook nog eens gratis te noemen. :) Anders probeer eens een singlereis. Ik heb van een collega hier positieve verhalen van vernomen. Zelfvertrouwen haal je uit de ervaring van alledag. Niet door een vreemde die een kaartje voorleest waar iedereen wel iets herkenbaars voor zichzelf uithaalt. Laatste tip van mij. Zoek niet een partner die niet teveel op je lijkt. Vaak zoeken mensen zo'n partner en stellen daarmee juist te hoge eisen voor zichzelf en vinden het dan moeilijk zo'n partner te vinden. En niemand is perfect te noemen. Zoals ik al eerder schreef: wees niet bang in het proces een aantal malen te struikelen.Succes.

  • Anonymous avatar

    Sanne

    <>

    Zo'n spiri site zou ook een forum kunnen hebben

    en Judith zou ook bedoeld kunnen hebben dat Stef daar mensen zou kunnen treffen en mee kunnen forummen, of chatten, met evt gelijkgestemden,

    ipv op de commerciele banners te klikken.

    Het is dus maar net van welke kant je het bekijkt en of iemands intenties hier op het forum verkeerd inschat.

    <>

    Ja, mmm, nou, ik zelf toen ik die leeftijd had, had met dat soort dingen alsook met uitgaansverenigingen juist de ervaring van stakker-kontakten.

    Ehm, weet je wat het is, als je willekeurige mensen bij elkaar hebt, die als gedeelde noemer “alleen zijn” hebben, dan heeft zo'n groep ook de uitstraling en energie van “alleen zijn” en nog vaak mensen met ook veel bagage al, wat je maar net moet willen trekken.

    Nogmaals dit zijn mijn 3 of vier ervaringen, houd me ten goede, misschien ,net als die vriendvan je, dat het wel goed uitpakt…

    Als Stef of wie dan ook een berg zou beklimmen, of wandelen in de… weet ik veel met een groep sporters, dan is bv sport de gedeelde noemer en is de energie anders.

    Op een spiriforum heb je de gedeelde noemer spiri, of 2012, of nieuwe aarde van mijn part.

    Als je dan mensen ontmoet, wellicht ook vleselijk, zoals een paar van ons een paar keer afgelopen jaren, dan kun je die gedeelde noemer delen

    en ben je veel minder alleen dan je denkt.