Wanneer wordt geloof en/of spiritualiteit fantasie? Wanneer wordt iemand een zwever? Het is een ‘not-done’ woord binnen oa. de new-age gemeenschap en ik vroeg me af vanwaaruit dit woord is ontstaan en wat de innerlijke betekenis hiervan kan zijn. Laat ik voor ik begin met schrijven duidelijk maken dat termen als fantasie en zweverig niet als scheld- of als denegerende woorden bedoeld zijn. Het gaat om de achtergrond die deze gevoeligheden opwekt wat het interessant en helder maakt.

Het herinneren van vorige levens, het uittreden uit een lichaam, het vermogen om bij de ander zijn/haar gedachtewereld te lezen. Het vermogen met wilskracht een fysieke realiteit te wijzingen.Contacten met hogere wezens en abducties door buitenaardse entiteiten. Is dit fantasie of hoort het bij onze werkelijkheid? Ik denk beide, al hebben al die bovenstaande ‘vermogens en ervaringen’ een ding met elkaar gemeen: de werking van wat we ons onderbewustzijn noemen.

De mens kent grofweg drie bewustzijnstoestanden. (er zijn nog sub-gebieden maar dat laat ik voor de duidelijkheid even buiten beschouwing) Het eerste is ons waakbewustzijn, het tweede ons onderbewustzijn en ten derde geen bewustzijn (bewusteloosheid- bewustloos:bij het eerste het ontbreken van bewustzijn,bij het laatste de dood). We weten dat bovengenoemde ervaringen en vermogens voortvloeien uit ons onderbewustzijn. In tegenstelling tot ons waakbewustzijn is het geen geordende realiteit. Elke seconde die we waarnemen wordt óf geïntegreerd in ons waakbewustzijn of verdwijnt in ons onderbewustzijn. En dat maakt de bewijslast voor het herinneren van vorige levens, het interpreteren van levendige dromen als uittredingen en abducties zo lastig. Want het onderbewustzijn werkt niet zoals ons waakbewustzijn.

Regressie-therapie middels hypnose geeft een duidelijk voorbeeld van het ontstane probleem. Onderzoek heeft uitgewezen dat ‘herinneringen’ vaak tijdens de sessies gemaakt worden door het onderbewustzijn net zoals wij s'nachts een droomverhaal creëeren met de ervaringen die we overdag hebben opgedaan en wat binnen ons onderbewustzijn ronddwarreld. Ook uittredingen geven eenzelfde beeld.Het is een werkelijkheid die meestal afkomstig is uit het onderbewustzijn met beelden die herkenbaar zijn voor de belever. Ik heb al eens eerder de verwijzing gemaakt van een hindoegelovige die binnen zijn uittredingen zijn hindoegoden ziet maar nooit een god die hij niet kent. Bij BDE's is dit een typisch verschijnsel wat je overal ter wereld terug ziet.Zgn readings blijken vaak niets te maken te hebben met overleden mensen of gedachtelezerij maar blijkt binnen een waaktoestand te observeren en zelfs aan te leren zijn. Ik verwijs hierbij naar de illusionist Ian Rowland. (www.ianrowland.com: en index.html - bron uit Quest extra editie)

Dus toch allemaal fantasie? De vermogens en beelden zijn vanuit ons waakbewustzijn bezien grotendeels fantasieën te noemen maar de wortel van waaruit deze beelden voortvloeien blijkt wel een realiteit te zijn. De werking van het onderbewustzijn is immers geen verzinsel.Daarin ligt dus het mysterie.Het menselijke bewustzijn is dus een wonderlijk iets. Het neemt een geordende fysieke realiteit waar waarin het leeft en voortbeweegd binnen bepaalde natuurkundige wetten. Het is een altijd vergankelijke realiteit te noemen omdat deze natuurkundige wetten er altijd voor zorgen dat alles in beweging blijft. Hieruit ontstaan wat wij cyclussen noemen.Naarmate de mens innerlijk naar binnen schouwd komt het aan bij zijn (beeldende) gedachtewereld. Een realiteit die hij/zij mede vorm geeft door wat het bewustzijn in zijn waakbewustzijn aan ervaringen opdoet in die buitenwereld en verwerkt binnen zijn/haar eigen innerlijke wereld. Gaat het nog dieper dan wordt het onherkenbaar en is er niets meer.

Dus het zijn de interpretaties van beelden en vermogens wat fantasie genoemd kan worden, de werking en het bestaan van het onderbewustzijn niet. Dit zou bv verklaren dat men waarnemingen doet wat correspondeerd met de culturele tijdgeest. (ufo's in plaats van maria-verschijningen) Maar wat wordt er dan bedoeld met de term zweven? Mijnsinziens is er dan sprake van een verstoord evenwichtsbeeld tussen enerzijds de fantasieën ontsproten en gecreëerd vanuit het onderbewustzijn en het bewust ervaren van onze fysieke realiteit. Het kan hier beide kanten uitgaan, van een goedgelovigheid tot het ontkennen van een realiteit buiten de ons fysieke. Het eerste leidt tot een overgevoeligheid (het zijn vaak gevoelige mensen die geloven) en het andere leidt tot een verstarring, ontkenning of onverschilligheid.(de zgn kokervisie) Emotioneel of rationeel denken dus, het hart en het hoofd moet dus in evenwicht zijn voor een gezonde spirituele basis net zoals we dat ook voor ons lichaam doen om ons gezond te voelen. Zoals mijn waak-en onderbewustzijn het voertuig is van mijn innerlijke god zo geldt dit natuurlijk hetzelfde voor het lichaam en de interactie die we voeren in onze fysieke realiteit. Daarom is dit evenwicht dus zo belangrijk.