Aarde stopt er mee

• 

  Elza

  24-02-2007 17:37

  Hoi Christine,

  Probeer eens Mijn Profiel, rechts op de pagina. Daar kun je je profiel wijzigen.

  Dat velen de weg kwijt zijn, valt mij ook steeds meer op. Het blijft dan verrekte moeilijk om zo'n persoon keurig te woord te blijven staan. Ik ben bang dat we steeds meer geconfronteerd worden met de uitwassen van de ‘alles-moet-kunnen’-mentaliteit die tot voor kort het hoogste goed bleek te zijn. Die houding wordt volop doorgegeven aan een nieuwe generatie. Het duurt wel even voor deze jongeren het ‘licht’ gaan zien en hun houding aanpassen. Er blijft niets anders over dan onophoudelijk pogen bij te sturen, maar eerder schreef je al, het is iets waar je knap moe van wordt.

  Gegroet,

  Elza
• 

  Christine

  24-02-2007 20:54

  Hoi Elza, het doet me erg veel goed als ik merk dat er andere mensen zijn die ook zo denken/leven. Althans proberen. Hun uiterste best doen het vol te houden. Het is vaak wel eenzaam. Gaandeweg echter verdwijnt wel dat soms verlammende, lamlendige gevoel van overal alleen voor te staan.

  Als we de kwantum boys and girls mogen geloven, dan zijn we allemaal met elkaar verbonden en ben je eigenlijk nooit alleen. Misschien fysiek wel in je eigen huis, maar verder niet dus. Als die gedachte je een goed gevoel geeft, dan ben je al een eind op de goede weg.

  Toch ben ik dus blij als er mensen zijn die ook niet blij zijn met de alles-moet-kunnen mentaliteit. En ook niet met altijd en eeuwig overal over zeuren. Het is nooit (goed) genoeg. En altijd de schuld van de anderen. En wat is het toch eng om je eigen verantwoording te nemen. Want dat is het prijskaartje wat hangt aan geestelijke groei. Ikzelf vind het een zeer dragelijk prijskaartje. En geestelijke groei ervaar ik als enige manier om me gelukkig te voelen. Al het andere werkt niet voor me.

  Dat was het weer eventjes en intussen bedankt voor de tip wat betreft het wijzigen van je profiel. Het is dus gelukt.

  Dag Elza,

  Christine
• 

  Elza

  24-02-2007 23:29

  Hoi Christine,

  Als je eenmaal de weg van geestelijke groei bent opgegaan, kun je eigenlijk niet meer terug, want al het andere werkt inderdaad niet meer. Eerder werd ergens een klassensysteem aangehaald. Zo zie ik het zelf ook in de onwikkeling van een mens op weg naar emotionele volwassenheid. Je komt een klasje hoger. Soms denk ik als een soort protest, ‘ik stop met mediteren’, nou, dat gaat één dag goed, en een tweede lukt ook nog wel, maar dan komt toch de behoefte aan een moment van innerlijke rust weer om de hoek kijken. Met definitief stoppen kom je helemaal in een soort niemandsland terecht, dus daarom is mijn motto ook ‘volhouden en doorsjouwen’. Anders ga je niet ‘over’ naar de volgende klas.

  Eigen verantwoordelijkheid is voor velen zeer zeker een moeilijk begrip, want je wordt echt volledig op jezelf teruggeworpen. Tot in de diepste lagen van je wezen krijg je soms met confrontaties te maken die lang niet altijd om te lachen zijn. Tegelijkertijd brengt dat ook een relativering teweeg: ik heb er een zooitje van gemaakt, dus ruim ook zelf de bende maar op. Dat kan pijnlijk zijn, erg pijnlijk, maar als het lukt, ben je wel weer een stapje verder.

  Gegroet,

  Elza
• 

  Sanne

  25-02-2007 01:19

  <>

  Hahaha, nee idd