Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Mark
Ik heb met veel plezier opnieuw jullie reacties gelezen naar de persoon Mark toe. Ik vond het zo grappig en voelde me zo ontzettend vereerd dat ik er maar een aparte topic aan wijdt. (anders wordt het vorige zo langdradig)
Allereerst zijn het de deelneemsters zélf die steeds op Mark reageren en van Mark een persoon willen maken die past binnen hun eigen fantasiedenkbeelden. (Mark 1 of Mark2, tja het is maar hoe je het bekijkt. Die van de werkeloze vond ik nog wel het grappigste, overigens denegrerend naar de échte werkelozen toe. Foei,foei! ) Nogmaals, iedereen zit anoniem achter de computer met een nickname. We kennen elkaar enkel op datgene wat we opschrijven op een forum. Maak er niet meer van en daarom is het zinloos te reageren op de anonieme persoon erachter. (dat was en is de enige boodschap hierover) Het zgn ‘aanvoelen’ van elkaar is fantasie te noemen en misschien voor sommigen als invulling bedoeld tegen eenzaamheidgevoelens. Wie weet.
Dit ‘spirituele’ forum is inmiddels verworden tot een soort van ‘uitscheldforum’ waarbij fatsoenlijk communiceren helaas niet meer van toepassing is. De toon wordt steeds feller en er wordt steeds meer op de persoon Mark gespeelt ondanks dat die persoon voortdurend vraagt hiermee op te houden. Hiermee zie je een interessant groepsproces plaatsvinden waarbij de groep ‘de lastpost of outsider’ uit de groep wil werken.Eerst subtiel, toen dit niet werkte werd de toon simpelweg wat grover tot het ronduit beledigen en uitschelden van diezelfde persoon nu. (het lijkt wel een schoolplein 
) Ik heb het overigens bewust die kant opgestuurd en ik wist dat dit ging gebeuren. Dus ik voel hier absoluut geen wrok over. Het was inderdaad een klein experimentje, maar ik ben hier wel altijd open over geweest.
Ik wilde een statement maken. Het viel mij op dat wanneer ik meeging met de meute en meedeed met het voeden van elkaars positiviteitsgevoelens er niets aan de hand was. Je werd als persoon gerespecteerd en zelfs op een voetstukje geplaatst. Maar ik vond het niet écht overkomen en voelde me er niet gemakkelijk bij, zelfs een beetje hypocriet. Ik ben spiritueel als rationeel ingesteld en ik bemerkte dat wanneer ik rationele vragen en/of opmerkingen tussendoor stelde dit óf genegeerd óf niet gewaardeerd werd. ( denk aan mijn kritische stukje over bv. de jassentechniek) Het viel me ook dat dit gebeurde bij kritisch ingestelde nieuwkomers en die daardoor vervolgens afhaakte. Daardoor bleef de populatie van de deelnemers op dit forum steeds hetzelfde. Het is een typisch verschijnsel wat herkenbaar is wat we nu de new-age cultuur noemen.(het scheiden van ratio en gevoel) Maar dit is niet nieuw. Zelfs in de tijd van het spiritisme eind negentiende eeuw speelde deze discussie al. (ik heb interessante literatuur met discussies tussen theosofen en spiritisten met exact dezelfde grondslag)
Ik besloot hier wat mee te doen, dus ik ging me ontpoppen van een positief ingestelde deelnemer naar een steeds meer kritische toeschouwer, tot het irritante kereltje van vandaag. Heel subtiel van afstoten en weer toenadering zoeken. Het werd tot op de dag van vandaag een heel interessant spel waarbij ik steeds meer de binnenkanten van de deelnemers ging zien. Doordat het positiviteitsgevoel werd verstoord dwong ik de deelnemers ertoe ook hun andere (ware) gezicht te laten zien. Het begon met wat irritaties binnen de discussies, wat bekvechten en wat verwijten maken, tot het hedendaagse papegaaiengedrag ‘van jij bent dit en jij bent dat’. Daar waar we nu zijn aangekomen. Door voortdurend in te spelen op de positiviteitsgevoelens van de ander, het aanspreken van de ander op de noodzaak ‘je spiritueel te gedragen’ wist ik dit spel enorm te rekken. Ik stond en sta nog steeds werkelijk verbaasd hoelang sommigen deelnemers nog steeds aan de persoon Mark hechten. Ik had allang verwacht als deelnemer volkomen genegeerd te worden en dat de groep zonder mij verder zou gaan. Zelfs nu blijft de naam Mark binnen de reacties spelen. Ik hoop dat de deelnemers nu eens goed gaan nadenken over het ‘waarom’. Laat de persoon Mark er dit keer eens buiten en kijk eens wat je overhoudt.
Maar aan alles komt een einde. Genoeg is genoeg en een statement is neergelegd. Misschien zullen sommigen over het boven geschrevenen wat ontstemd zijn. (misschien is het beter het op een later tijdstip nog eens te lezen) De meesten zullen echter blij zijn van hun ‘plaaggeest’ verlost te zijn. Ik heb dit echter niet gedaan om mensen te kwetsen. Ik wilde gewoon de ware gezichten en emoties achterhalen. Teveel liepen en lopen met een spiritueel maskertje op zonder zichzelf werkelijk te kennen.Het spirituele pad is een doornig pad vol valkuilen en vol uitdagingen.Het is belangrijk jezelf te kennen van zowel je positieve áls negatieve kanten. Stop dit laatste nooit weg achter een spiritueel maskertje maar durf hiermee in aangezicht te staan. Vlucht dus niet te gemakkelijk in een positiviteitsgevoel of projecteer je eigen negativiteit naar een ander toe, want dit zal uiteindelijk als het licht van een spiegel naar je terug kaatsen. Ontkenning stagneert het pad naar boven en vertraagd je eigen verlossing of transformatie naar zelfverwezenlijking. Ontkenning versterkt het egocentrisch verlangen en voedt het psychische element in de mens. Het spirituele pad is een pad waarin we leren ons te ontdoen van onze eigen gemaakte karmische boeien.Maar ieder moet dit pad natuurlijk op zijn/haar eigen manier volgen. Het geestelijke licht is niet onbereikbaar want het schijnt door alles heen. Het is de essentie van wie je al bent. We hoeven niet te wachten op een ‘nieuwe Aarde’. Het is er al voor wie wil kijken en wie wil horen. Het ligt achter de poorten van het oprechte denken en handelen.
De meeste deelnemers heb ik ervaren als lieve gevoelige mensen, maar die zichzelf nog uit een afhankelijkheidspositie aan het bevrijden zijn. (misschien dat daar de gehechtheid aan een persoon als Mark vandaan kwam) Wie weet. Het was in ieder geval een interessante ervaring. Het gaat jullie allen goed.Lieve groetjes van Mark.
.