De discussie wordt nu interessant, en ik geloof dat we daarbij niet eens van het oorspronkelijke onderwerp, 2012, afdwalen, omdat wat er nu wel of niet gebeurt in 2012 (of op enig ander moment), alles te maken heeft met de oorsprong. Als er tenminste ook een oorsprong is.
De woorden “schepper” en “god” vallen nu steeds, als iets of iemand waar wij (en trouwens verder alles) van afkomstig zijn, dan wel door geschapen of in ieder geval ons bestaan aan te danken zouden hebben. Dit zou dan tevens moeten inhouden dat deze “schepper” of scheppende kracht zich buiten die schepping (om dat woord nog maar even te blijven gebruiken) bevindt. Het is op één of andere manier de oorsprong, de bron, waar vanuit alles ontstaan en geëvalueerd is.
Daar nu juist denk ik anders over. Voor mij is er niet zo'n “scheppende kracht”, deze bevindt zich in, maakt deel uit van, de “schepping” zelf.
Hoe groot deze schepping dan ook zou zijn, het is de scheppende kracht van de schepping zelf die, zo je wilt, de motor is waardoor de schepping zichzelf telkensweer vernieuwd, herschept, zonder een daar buiten staande kracht, en alles is ook onderdeel, en aktief betrokken mij deze voortdurende her-schepping (re-creatie staat zo raar…).
In dit geval is er dan ook geen bron, en dus ook geen einde, de schepping vernieuwt zich op eigen kracht voortdurend. Wordt er, met een oorsprong, sde schepping lineair voorgesteld, als zichzelf vernieuwende schepping is deze, eeuwig, cyclisch.
Daarmee verdwijnt ook meteen een beetje het begrip tijd, want, wanneer de schepping zelf zich steeds weer herschept, ga je dan naar de toekomst,
of, en misschien wel ook tegelijkertijd, naar het verleden?
Overigens, god, de schepper, of voor mij, als heiden, de goden, behoren net zo als wij, tot die schepping, nemen er net zoals wij deel aan, en staan er dus niet buiten.
Omdat wij, met z'n allen, die schepping ook zijn, net zo goed als de Aarde dat is, zijn we ook die zich steeds vernieuwende kracht, en daardoor zijn wij niet alleen maar afhankelijk van de Aarde, maar is deze ook weer afhankelijk van ons.
En dan kom ik weer terug bij 2012. In een cyclisch wereldbeeld waarbij de schepping zelf de scheppende kracht is, past een omwenteling als voorgesteld te gebeuren in 2012 niet, omdat wij het met z'n allen zijn die dat dan ook zouden moeten realiseren, omdat het niet “van buiten” kan komen (er is geen “buiten”).
De mens, de Aarde, het universum, verandert voortdurend. Daar is de gehele schepping, inclusief de mens, zelf verantwoordelijk voor, misschien niet bewust, maar toch…
Misschien, en dat is een interessante gedachte waar ik zelf nog niet uit ben, zijn we daar wel bewuster mee bezig wanneer wij tijdelijk dit Aardse leven verwisselen voor een “tussentijd” elders.
Voor mij is die voortdurende verandering, die cirkel van schepping en herschepping, opwindend genoeg. Waarom zou ik dan willen aansturen (want daar komt het dan uiteindelijk op neer) op een plotselinge verandering in 2012?
Greetings,
Tuan
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
