Om te beginnen: klopt, het woord heiden dekt de lading natuurlijk niet. Maar, de termen paganist of, nog erger, neo-paganist, al helemaal niet. De mensen toen, die nog niet in aanraking waren gekomen met b.v. het christendom, noemden zich ook niet zo, ze noemden zich trouwens helemaal niet. Ze waren Germaan, Kelt, of beter, ze maakten deel uit van een bepaalde stam of clan. Zo kon je behoren tot de Iceni, de Arverni of de Lucitani. Religie stond toen ook niet los van het dagelijks leven, maar was er mee verweven. Religie had dan ook geen bepaalde naam of zoiets, zoals nu wel het geval is en nu ook betrekkelijk los staat van het dagelijks leven en zich ook vaak als apart instituut manifesteert. Alleen, een andere term is er niet, en het woord heiden maakt wel in één keer duidelijk waar het om gaat en waar je voor staat. Als er een beter woord is houd ik me warm aanbevolen.
Dan, toch nog even over die scheppende kracht en het begrip “god”, of goden:
Het kan best zijn dat de mens de scheppende kracht op een gegeven moment god heeft genoemd. Alleen, ik hecht er toch aan deze twee begrippen of manifestaties duidelijk uit elkaar te houden. Zoals ik er tegenaan kijk is deze scheppende kracht die de schepping (ik blijf dit rare woord in dezen toch ook maar even gebruiken) de zichzelf voortdurende herscheppende eigenschap geeft niet iets goddelijks. Het goddelijke bevindt zich binnen deze schepping zoals alles zich binnen deze schepping bevindt. Zo wij ook deel uit maken van “de schepping” en dus ook deel uit maken van deze voortdurende her-schepping, hebben wij daardoor ook niet “goddelijks” in ons. God of goden zijn van een andere werkelijkheid en net zoals ons onderworpen aan het perpetuum mobile van de schepping zelf. Dat is een wezenlijk ander inzicht dan dat die scheppende kracht god genoemd wordt.
Wat mij betreft, en dat is dus ook een eigenschap of, zo je wilt, voorwaarde voor deze voortdurende her-schepping, heeft het universum, het Al, of hoe je het ook wilt noemen, zich juist niet uit een “niets” gemanifesteert. Dat zou betekenen dat er toch ergens, ooit, een soort begin is geweest, wat bij een zichzelf herscheppend universum niet bestaanbaar zou zijn. Er is geen begin, ook geen eind. Niet lineair, maar cyclisch. Wel voortdurend ontwikkeling, welke kant op dan ook, de schepping wordt ouder maar tegelijkertijd ook steeds jonger (nogmaals, wat is tijd?) en waarom zou voor dit proces een opvallende omwenteling nodig zijn.
Is dat alleen omdat wij, of tenminste een deel van ons mensen, dat zo graag wil? Voor de schepping zelf is het niet nodig, en wij zijn daar toch gewoon ook een, aktief, deel van.
Natuurlijk heeft het wel te maken met het maken van keuzes: wat wil je zelf, wil je veranderen en is een begrip als 2012 daarvoor een goede aanleiding. Wat mij betreft is daar overigens niets mis mee, de vraag dringt zich echter dan meteen op of bijvoorbeeld een grotere of intensere spirituele ontwikkeling noodzakelijkerwijs ook een“sprong vooruit” is. Als zoiets al op een wat spectaculairdere wijze op een bepaald moment mogelijk is, worden wij, de Aarde (waar we het per sllot van rekening toch voorlopig nog even mee moeten doen) en het universum daar inderdaad beter van? Hoe weten we dat zo zeker?
We maken natuurlijk wel telkens keuzes hoe we toch al in het leven staan en tegen de wereld aankijken. Maar, de vraag is dan ook meteen, hoe kwalifiseer je dat. Wat is je referentiekader waaraan je afmeet of datgene wat je doet, hoe je denkt, of wat je laat, goed of slecht is, of zoals ook genoemd, een manifestatie vanhet goede of juist van het kwaadaardige, enz. Er zijn religies die dit menen te weten maar ik blijf dat bestrijden. Het “universeel goede tegenover het universeel kwade” is voorzover ik het heb kunnen ervaren og steeds niet meer dan de interpretatie van de mens zelf die zo'n religie, met de daarbij behorende god, aanhangt. Je maakt keuzes, en je eigen geweten zo je wilt, je eigen wijsheid en inzicht, en de tijd zullen tenslotte moeten uitmaken of datgene wat je gedaan hebt, of hebt nagelaten, uiteindelijk“goed” of “niet goed” is geweest, en de verantwoording daarover leg je uiteindelijk slechts aan jezelf af.
Greetings
Tuan