Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Hallo allemaal,
We zijn wel allemaal met ons zelf bezig, over ons innerlijke zelf.
Maar hoe zit het eigenlijk met onze kinderen zij kunnen nog geen keuzes maken.
Blijven zij bij ons?
Ik maak me er trouwens in het geheel al steeds minder zorgen om.
Mijn gevoel zegt dat het allemaal wel goed zal komen.
-veel liefde en blijdschap, Jozef-
Hoe bedoel je zij kunnen nog geen keuzes maken?
In hun acties als kind maken zij net als volwassenen elke
dag een keuze in hoe te handelen.
Daarnaast zullen zij bij de grote bewustwording ook weten wie zij werkelijk zijn… Leeftijd is daarbij geen grenstrekker.
Het grappige is… Mijn ouders waren eens mijn kinderen…
Misschien dat bij hen ook dat stukje bewustzijn naar boven komt.
——–
Waar ik zelf mee zit… Is de plannen die ik voor dit leven had gemaakt (als mens)… Ik had gedacht/gehoopt dat ik toch iemand zou vinden die mijn liefde wel zou willen hebben en met hem een gezin zou stichten… Of misschien ben ik eerlijker als ik zeg, aan wie ik mijn liefde wil geven… Ik heb ervaren dat na de misbruik van mijn vertrouwen mijn hart nog kieskeuriger is geworden dan het daarvoor als was.
Ik ben bijna 32 en ben nog maar 6 keer verliefd geweest…
4 keer voor mijn 16e… Ik hoor om me heen dat dit erg weinig is… ??? Het zal wel… Kan moeilijk doen alsof.
Ik heb altijd geloofd dat ik iemand zou vinden die is zoals ik, maar dan misschien iets stabieler. Iemand met wie ik een oude liefdesband heb. Iemand van Atlantis en of Avalon. Of iemand van het land van voor Atlantis, hoewel de naam daarvan me op het moment niet te binnen schiet.
Hoewel ik zelf houd van een stabiel leven met een vast inkomen. Waren de eh 2 mannen in mijn volwassen leven alleen maar met het snel verdienen van veel geld bezig, zonder energie te hoeven leveren… (van de eerste kwam ik later pas achter hoe hij werkelijk was.) (bij de 2e en de laatste… al vrij snel (gelukkig)
Het luxe leven was hun status aangever… De eerste was absoluut niet spiritueel… de 2e beweerde van wel… Maar wilde ook dat gebruiken om snel geld te verdienen. (erg teleurstellend)
Dat geloof (dat mijn soulmate me vindt) heb ik nauwelijks nog… vooral nu met 2012 voor de deur. De vraag die bij me opkomt is… Wat zal mijn rol zijn?
Waar ben ik? Wat gebeurd er? En erger ben ik bang dat er niets zal gebeuren… Dat ik de verhalen van mijn Gids verkeerd heb begrepen?…
Wat is mijn rol na 2012…? … Ik was een paar jaar geleden op een paranormale beurs… en een van de mensen daar had ook het automatische schrift… Ik was nieuwsgierig wat zij me kon vertellen en hoe het bij haar ging… Ik vroeg haar (zoals velen)
naar een eventuele toekomstige relatie… En terwijl ze contact had zei ze verbaasd dat ik me heel bijzonder moest voelen aangezien ik volgens haar (zie het zelf anders hoor!!) helderziend,helderhorend,heldervoelend en nog wat helder??
was… En dat ik me niet moest bezighouden met aardse relaties.
Ik vertelde haar dat dit me niet interesseerde… Ik wilde enkel iemand die… bij wie ik hoorde…… Ze noemde me ondankbaar.
Waar ik nu bang voor ben is dat mijn keuze, pre mijn geboorte is geweest om inderdaad weer alleen te leven, ivm 2012.
Sorry… even een dip…. Misschien zou ik dit niet moeten vertellen… Sorry
Mmmmm, denktank aan !!!
Onze kinderen……Tja, Jozef die gaan in gedachten gewoon met mij mee, ze zijn een deel van mij dus de zin dat we alleen met ons zelf bezig zijn gaat voor mij toch echt niet op. Als ik dus over mezelf praat praat ik in wezen over iedereen die mij lief is.
Onze kinderen hebben natuurlijk net als ons een keus en hebben deze al gemaakt voor ze bij ons zijn geboren.
Het is iets wat mij ook bezig houdt hoor, waarvoor hebben wij gekozen hiervoor, wat was de keus van onze kinderen, zijn het straks ook nog mijn kinderen of plots gewoon de buurtjes???
Onze oudste heeft van de week laten weten dat hij op zichzelf gaat,(volgende week al) ahum, slik, slik, maar het eerste strengetje moet ik al gaan doorknippen.
Maar…ik vond een verhaal op de site over de kleine engel Abigail wat ik graag met jullie allemaal wil delen, het zet je aan het denken en ik hoop dat jullie er ieder op je eigen manier wat aan hebben.
Het heeft mij goed gedaan, ikhoop jullie ook.
http://papawolf.web-log.nl/log/159655
Eigenlijk had ik het op een andere site gevonden maar kan deze niet meer terugvinden.
Groeten en veel leesplezier,
Hanna
<<>> 
Snik snik;
hier iemand met hetzelfde;
ja, afgelopen twee nachten heb ik niet in slaap kunnen vallen; alhoewel zodra ik m'n ogen dicht doe, krijg ik beelden van gene zijde.
Ik word er steeds meer tot aangetrokken.
De aarde, vooral de mensen erop komen me heel hard op me over. Hoe zit dat dan met nieuwetijdskinderen, als het lijkt of alle scholieren zo knikkerhard lijken.
Kijk, ik ben het gross van de tijd thuis, of dan dat vrijwilligerwerk in een beschermde omgeving als het ware.
Ik heb best vaak een wens of ‘ze (van gene zijde) me kunnen komen halen’, eigenlijk een soort doodswens dus.
Een soulmate is voor mij op aarde al heel moeilijk te krijgen (heb ik eerder in de sferen) en dan heb ik het nog niet eens over het feit dat ik als transgender als mens op mensen val en niet op man of vrouw, terwijl de maatschappij nu zwaar dichotoom lijkt in tegenstelling tot bv de 80er jaren.
M'n enige wens om van dienst te kunnen zijn op aarde is een dialoog aan te gaan met kinderen jongeren volwassenen, wat hen nou zo beweegt om heden ten dage zo gedetermineerd xenofobisch te willen zijn en waarom ze zo bijzonder aggressief reageren als ik bv alleen al over straat loop en hoe zij dan enken over liefde en mededogen.
Ik zie nog niet hoe ik dit zou kunnen doen, aangezien een reguliere school een hol van de leeuw voor me zou zijn
en zomaar een klas gedemotiveerde (bedoel ik mee omdat die naar school móeten) mensenkinderen die daar zitten aan te spreken, zie ik al helemaal tegenop.
Maar ja, is een wens van me.
Mmm, iemand een idee?
Sanne
Een van de moeilijkste opdrachten voor de mens is het accepteren van zichzelf. Ze denken te moeten voldoen aan een beeld dat door een ander, een ouder, of leeftijdgenoten is opgelegd. Terwijl ook die persoon leeft naar wat hij denkt wat andermans maatstaven zijn.
De meesten voelen onbewust een frustratie dat ze niet kunnen zijn wie ze willen zijn. Ze worden door hun omgeving onderdruk gezet.
Als ze dan met iemand geconfronteerd worden die zeer open voor zichzelf uitkomt, wie hij of zij werkelijk is… Kan dit heel shockerend overkomen. En een gevoel van jaloezie terweeg brengen. Deze jaloezie leidt dan weer tot haat.
Wat doe je er tegen? Ik weet het niet. Heel veel mensen die erg op zich zelf zijn gericht laten zich influisteren door het negatieve.
Bovendien zou jij je niet hoeven te bewijzen tegenover de anderen. En je al zeker niet hoeven te verstoppen.
Ik weet niet of je mensen kunt veranderen hierin. Ik bid dat 2012 hierin verandering brengt.
Misschien dat je een artikel kunt schrijven? En het verhaal verteld over de vele soorten mensen die deze aarde rijk is.
In ras, geloof en gender.
Ja Jozef, ik heb me het ook afgevraagd. Later kwam als snel de vraag hoe het dan zit bij de armere landen. Ik bedoel, ik haal veel van mijn kennis via internet of boeken. Maar in sommige landen kunnen ze niet lezen en schrijven. Waar halen zij dan die kennis vandaan? uit zichzelf?
1. Het kan natuurlijk zo zijn dat die kinderen of iedereen die zich er niet in KAN verdiepen, hun proces al een keer doorloopen hebben in een ander leven. Ze ascenderen dan mee.
2. In 2012 ascendeerd IEDEREEN mee. Hier op dit forum bijvoorbeeld merk je dat er een goede sfeer hangt, hoge trillingen. Daar zorgen de mensen voor die op dit forum zitten natuurlijk. Zo trilt iedereen zachtjes aan in een hogere frequentie. En zo ook heel de aarde. Alles begint sneller te trillen, Door resonantie versneld dit proces en de donkere krachten moeten af haken. Maar verder, ascendeert iedereen die mee resoneert.
3. De kinderen hebben later nog een kans om te ascenderen
4. De kinderen gaan de mensen die niet zijn geascendeert begeleiden na 2012.
Een paar mogelijkheden op een rijtje… Ik heb eigenlijk geen idee maar ik denk er zomaar even over na. Je hoeft je er in iedergeval niet niet druk om te maken, want ze hebben er zelf voor gekozen om nu te incarneren. Het is echt niet zo dat ze per ongeluk 10 jaar te laat geboren zijn…
Hi Jozef
Hoe bedoel je “blijven zij bij ons?” bedoel je na 2012?
Als het goed is hebben kinderen en iedereen wel al een keuze gemaakt
voor de geboorte, over het leven dat zij in grote lijnen gaan leven.
Ik maak me ook geen zorgen over m'n kinderen, dat heeft ook geen zin
want niemand weet wat er precies gaat gebeuren.
Liefs Estrella
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's