Ultraviolette straal naar de aarde op dinsdag 17 oktober 2006

• 

  Sanne

  02-10-2006 17:04

  Zelf gaan aanklooien sowieso niet.

  M'n Yogalerares heeft me nummers gegeven van natuurartsen

  en ik ga daar ook eens kijken.

  Wat betreft een subtiele passieve ‘zelfmoord’; lichaam laten geworden

  zonder medicijnen…tsja,…m'n gevoel is heel legitiem er over…

  de vraag is wel: Wat kan ik leren en doen op aarde?

  Of ik nu een paar dagen werk, maar volgestouwd zit met medicijnen,

  of dat ik één vrijwilligersdingetje doe, alles rustig aan doe

  en onder begeleiding die ziekte v Crohn verzacht.

  Gewoon nog wat rustiger aan doe.

  Punt is ook het loslaten van al die ideeën dat als je niet genoeg ‘fysiek aanwezig’ functioneert in de maatschappij, dat je dan minder zou zijn, of minder dienstbaar zou zijn naar anderen. klasgenoten van bv kunstacademie waar ik opgezeten heb, hebben me heel lang onder de neus gewreven ofdat ik maar de ganse dag een beetje achter de pc zit.

  Ik heb nu geen kontakt meer met hen.

  Diensbaar willen zijn is mooi, maar je kunt pas delen waar je overvloed van hebt.

  Je moet eerst jezelf op een rijtje hebben.

  Het zwemmen en snoezelen met mensen wat ik doe is allemaal wel mooi en leuk,

  maar alleen als ik me goed voel en geen last van m'n darmen heb uiteraard.

  Eerst een zon in m'n buik installeren

  Sanne
• 

  Sanne

  02-10-2006 17:57

  <<…zo niet dan zullen we je de Zon kado moeten doen.>>

  Bedankt Judith voor je Zon Kado: http://i24.photobucket.com/albums/c38/Svwees/ZonKadoKlein.swf

  Liefs, Sanne
• 

  judith

  02-10-2006 19:18

  Hoi Elza en Sanne

  Ik vindt het rot hoor dat het tegenzit maar ik ben toch wel een beetje blij dat ik niet de enige ben die al een tijd probeer de Zon te blijven zien want ik vind alles dit hele jaar al zwaar op de een of andere manier, ik vind dit jaar zwaarder dan de afgelopen twee jaar wat betreft de energie of uitwerking daarvan of mijn reactie/gevoelens daarop, weet niet in wat voor spirituele fase ik nu zit? en of het wel een fase is maar goed het zal zeker weer goed komen, gewoon vertrouwen blijven houden, no matter what!

  Liefs Judith
• 

  judith

  02-10-2006 19:25

  Hoi Marc

  Dank je :-)

  Er staat verder niet meer info op dan jij ons al had gegeven dus we wachten maar even af of er iets extra's is op te merken in de atmosfeer die dag, ‘k zal er in ieder geval een extra “Grote Aanroep” doorheen gooien en een mooie meditatie voor “Wereldliefde” (’k lijk wel een flower power ;-)) maar goed, de intentie is er.

  Doe je hier zelf ook nog iets mee die dag? of wilde je het alleen doorgeven?

  Liefs Judith
• 

  judith

  02-10-2006 19:26

  Lieve Sanne

  Hahaha! Je hebt het jezelf al kado gegeven, hartstikke mooi :-)

  Liefs Judith
• 

  judith

  02-10-2006 19:45

  Hoi Sonnetje!

  De beste stuurlui staan altijd aan wal, weet je toch.

  Je kunt ook dienstbaar aan de mens zijn op een energetische manier via intentie en meditatie maar het is zeker van belang om eerst jezelf on the right track te krijgen en daar gaan wel wat jaartjes inzitten ondanks dat je al dienstbaar wilt zijn (is dat dienstbaar zijn omdat je dat voelt of omdat het van alle spirituele kanten opgelegd wordt en je daar misschien een verkeerd idee over krijgt?), ik heb precies hetzelfde al heb ik geen ziekte van crown en ik wordt er ook wel eens deprie van, ik wil meer dan dat ik kan doen en dat is wel eens frustrerend en ik zie ook niet altijd overal de lessen van in en ook dat is dan weer frustrerend maar eerlijk is eerlijk zo'n ziekte maakt het wel extra moeilijk allemaal, toch maar kijken naar wat je wel kunt en niet naar wat je niet kunt doen.

  Kan me ook goed voorstellen dat die medicijnen onnatuurlijk voelen, je krijgt alles bij elkaar aardig wat op je bordje voorgeschoteld en dan kunnen alle Meesters nog zo mooi praten en mooie wijsheden in de groep gooien maar je moet er maar mooi mee dealen en dat blijft moeilijk, ik hoop dat je wat troost en kracht put uit je geloof en uit hetgeen je weet en hoop je ook te zien eind okt.

  Licht, Liefde en Wijsheid (en beterschap) toegewenst.

  Liefs Judith
• 

  Sanne

  02-10-2006 21:01

  Dank je. Sanne
• 

  Sanne

  02-10-2006 22:01

  http://niburu.nl/index.php?showarticle.php?articleID=14467 staat wel iets over

  22 en 24 okt, maar 17
• 

  Elza

  02-10-2006 22:16

  Hoi Sanne,

  Het feit dat je hier bent, betekent al dat je lessen te leren hebt, anders wàs je hier niet. Dat wil echter niet zeggen dat je niet stijf kunt staan van twijfels. Ik weet er alles van: ‘wat dòe ik toch hier in dit k***** bestaan’. Een tijdje later is dat gevoel weer weg. Als je overdenkt wat er allemaal voor stukjes hier op dit prikbord staan, denk ik dat iedereen die nadenkt over zijn/haar bestaan hierdoor wordt overvallen, soms korte, soms langere periode. Ik heb al eens eerder geschreven dat ik nu zestien jaar met deze geestelijke/spirituele materie bezig ben. Dat wil niet zeggen dat het allemaal altijd steeds jofeler wordt. Dom vertier is aan mij niet besteed. Wel kan ik concluderen dat de frequentie en lengte van vervelende perioden afnemen, als ook hun intensiteit. Tevens verandert het soort problematiek. Verder krijgen de problemen steeds minder vat op mijn fysieke gestel, dat is ook beduidend anders geweest. Alles bij elkaar genomen: volhouden en doorsjouwen, elke dag is er één. Als laatste, slechts de mening van een heel klein aantal mensen vind ik waardevol; de rest kan zich maar beter met z'n eigen karma bezighouden. Ook dat is een soms pijnlijk leerproces geweest.

  Tijdens dit schrijven schiet me opeens een uitspraak van Moeder Theresa te binnen. Zij ontmoette tijdens haar leven veel mensen die haar graag wilden assisteren, maar daar fysiek niet toe in staat waren. Tegen hen zei ze consequent: ‘U kunt voor mij en mijn werk bidden, daar helpt u velen mee.’ Je hebt gelijk als je stelt dat de maatschappij sterk de nadruk legt op fysieke en verstandelijke prestaties. Mensen die daar niet aan kunnen voldoen, zijn echter geen mindere mensen. Hun mogelijkheden liggen op andere vlakken.

  Een uitspraak uit India: ‘Woeker met je talenten en marcheer voort’. Je maakt mij niet wijs dat jij geen talenten hebt. Je hebt er hier al een aantal laten zien. Jouw zoektocht is ze in te zetten op een manier die jou voldoening brengt en in een tempo dat bij je past. Ik zal niet ontkennen dat je daarbij geen hindernissen ondervindt, maar ja, niemand heeft ooit gezegd dat leven makkelijk is. Opgeven vind ik echter geen optie. Dan verkwansel je in één keer waar je je leven lang (en misschien al voorgaande levens) aan hebt gebouwd, bewust dan wel onbewust.

  Gegroet,

  Elza
• 

  Elza

  02-10-2006 22:41

  Voor velen is de bevestiging niet de enige te zijn met wat voor problematiek dan ook, op zich al een geruststelling. Nee, je bent niet de enige, en ja, ook ik blijf me op de Zon concentreren. Ooit kwam dat symbool spontaan als ‘personificatie’ van de Universele Energie en nog altijd gebruik ik de zon bij m'n oefeningen. Daar zitten de warmte, kracht en het licht die we bij onszelf moeten aanboren. Nou ja, moeten, als je tenminste met je groei bezig bent; voor velen is de zon slechts het symbool voor ontspanning en bruin worden.

  Er gebeurt ontzettend veel in het universum, zowel in goede als in kwade zin. Dat neemt niet weg dat we in ons eigen persoonlijke wereldje steeds kunnen laten zien wie we zijn en waar we voor staan. Gooi een steen in het water en er verschijnen kringen. Doe je iets goeds, dan mag je hopen dat die ‘goede’ kring anderen raakt. Zo worden wij ook door de kringen van anderen beïnvloed. En dan is het zaak weer gebruik te maken van je onderscheidingsvermogen: helpt dit mij of moet ik die energie buiten de deur houden?

  Ik weet niet of je in fasen kunt spreken. Meestal refereert een fase aan een redelijk afgebakende periode. Mijns inziens lopen de veranderingen veel geleidelijker, tenzij er sprake is van een concrete gebeurtenis; dan kun je vergelijken de periode ervoor en de periode erna. Als je aangeeft ‘de laatste twee jaar zijn voor m’n gevoel zwaarder', dan zou je de gebeurtenissen van twee jaar geleden eens kunnen terughalen. Is er toen iets gebeurd dat veel aandacht van je vergde, gebeurde er iets in de familie of op het werk, etc. Heb je dat toen verwerkt, of is er een restje blijven hangen, die je gevoelens nu verzwaren of belasten? Voor sommigen werkt het om een dagboek bij te houden, om zo de achterliggende periode beter en afstandelijker te kunnen observeren. Maar goed, zolang je nog steeds de Zon op de voorgrond plaatst en kunt plaatsen, zak je niet weg. Ook voor jou, elke dag is er één.

  Gegroet,

  Elza