Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Naar overzicht van alle forums
2012.startpagina.nl

liefde en ego

  • Anonymous avatar

    stef

    Goeiedag lieve mensen!

    Ik zit met een vraag die al een ruime tijd voor mijn hoofd spookt, na 2 boeken van Echhart Tolle gelezen te hebben over het ego. Eerst een inleiding ;):

    Ik voel me niet volledig omdat ik geen echte relatie heb. Hierdoor heb ik gebrek aan zelfvertrouwen en voel ik me niet helemaal okee. Ik kan met niet volledig voelen en heb dus het gevoel dat er wat ontbreekt aan me. Diegenen waarmee ik echt alles kan delen ontbreekt.

    Tot zover de inleiding. Het is niet om medeleiden te wekken want zo zielig ben ik niet. Maar is dit gevoel iets wat terecht is? Ben ik zonder de ander ook niet volledig? Het gevoel trekt zo hard aan mij. Ik wil zo graag liefde delen. Geven en ontvangen. Heb je diegene gewoon nodig om jezelf 100% goed te voelen? Of is het mijn ego die opspeelt en mij zegt dat ik niet volledig ben, zoals het ego alijd tekorten ontdekt. Ik heb namelijk het gevoel dat het dieper zit dan mijn ego…

    Hoe denken jullie erover? Kan je in je eentje volledig zijn? of heb je een ander nodig?

    Stef

  • Anonymous avatar

    Sanne

    <>

    Ja… dat ben je namelijk al; de kunst is het te doorzien en niet te veel aan te hoeven trekken van het huisjeboompjebeesje gedoe van de omgeving.

    Ik ben ook al een tijd vrijgezellig, maar ook niet vrijgezielig hoor :)

    De kunst om de liefde in jezelf naar boven te halen en die eerst met je zelf te delen.

    Visualiseer de dingen die je graag zou willen en niet wat je niet zou willen.

    Ik denk dat je best veel kanten met die dvd “The Secret” op kan.

    Het is mooi als je mensen hebt waarmee je dingen kan delen, maar niet als een relatie je op zou slorpen en je eigen ontwikkeling in de weg staan.

    Dus heb je altijd perse een relatie nodig …nee.

    Ik heb het gevoel trouwens, of beproef in jouw geval, dat je bovenal ook graag op je werk/studie vloer eerst graag mensen zou willen treffen, waarmee je jouw spiri/filosofische dingen kan delen, die je bv ook op het forum deelt.

    Liefs ;) , Sanne

  • Anonymous avatar

    Elza

    Hallo Stef,

    In je eentje ben je goed. Op het moment dat je hevig gaat verlangen naar een ander doe je dat om een gat in jezelf te vullen, een gat waarvan je je mogelijk (nog) niet bewust bent. De kans is dan erg groot dat je je voor je eigen welzijn afhankelijk gaat maken van die ander. Bezitsdrang en egoïsme liggen dan op de loer. Daarom gaan er zoveel relaties stuk. Veel mensen willen/kunnen niet eerst zelf volledig tot ontwikkeling komen en verlangen dan van de ander dat die hen gelukkig maakt. Sterker nog, ze stellen de ander zelfs verantwoordelijk voor hun eigen geluk. Komt die ander dan niet of onvoldoende aan hun behoeften tegemoet, dan is Leiden in last. Voor een vervullende relatie moet je eerst jezelf gelukkig kunnen maken. Als je zelf stabiel en onafhankelijk bent, kun je ook weer meer en makkelijker aan anderen geven zonder er iets voor terug te verlangen.

    De grootste levenskunst is dus niet met de ander in vrede en harmonie te kunnen leven, maar met jezelf.

    Succes,

    Elza

  • Anonymous avatar

    Mark

    Stel de vraag eens andersom. Ben ik volledig en ken ik geen tekorten als ik een partner heb? Hoeveel stelletjes zullen hier volmondig ja op antwoorden? Niemand is volmaakt en niemand kent geen leven zonder tekorten. Dat geldt dus ook voor het partnerschap. Gelukkig maar, anders zou het een saaie boel worden met alleen maar gelukkige stelletjes in roze wolkjes. Verliefdheid is niet voor niets iets tijdelijks, het vormt de opmaat voor iets diepgaanders waar je als stel samen aan werkt, met de goede als de slechte dagen.

    Dus of je nu alleen bent of met partner, een mens werkt (vaak onbewust) voortdurend aan zijn eigen volledigheid.De een wat sneller en bewuster dan de ander. Iemand die niet zonder partner kan kent zijn/haar tekort al. (en het vormt niet altijd een stabiele ondergrond voor een langdurige relatie) Maar soms vult men elkaar juist heel goed aan en zie je iemand volledig opbloeien door een partnerschap.

    Je vraagstelling is dus verschillend te beantwoorden en geheel individueel bepaald.Realiseer dat niets statisch is in het leven en jij zélf de keuzes maakt.Iemand die perse alleen wilt zijn kiest daar bewust of onbewust zelf voor.Dit geldt ook voor het partnerschap.

  • Anonymous avatar

    stef

    Hoi Sanne,

    Over dat visualiseren van dingen die je wilt, is dat niet gewoon je ego sterken? Ik wil een mooie auto (om mijn ego te sterken) Daar moest ik meteen aan denken toen ik the secret zag. (nog niet van je ontvangen trouwens… ;), zal binnekort wel komen)

    >>>>Ik heb het gevoel trouwens, of beproef in jouw geval, dat je bovenal ook graag op je werk/studie vloer eerst graag mensen zou willen treffen, waarmee je jouw spiri/filosofische dingen kan delen, die je bv ook op het forum deelt.

    Hier heb je het wel bij het verkeerde einde. Ik heb de behoefte om geliefd te worden en ook veel liefde te geven. Het delen van deze materie heb ik los kunnen laten. Dat was eerst wel een behoefte van me inderdaad, maar die voel ik niet meer.

    Groet,

    Stef

  • Anonymous avatar

    stef

    Hoi Elza,

    Dan denk ik dat ik mezelf niet gelukkig kan maken. Want ik heb het gevoel zonder die relatie niet gelukkig te kunnen zijn. Tegelijk voel ik dat dit waanzin is en aan de andere kant is die behoefte zo diep.

    Stef

  • Anonymous avatar

    Elza

    Hoi Stef,

    Niemand verwacht van je dat jij op jouw leeftijd al volledig met jezelf in het reine kunt leven. Daar hebben we allemaal een heel leven voor gekregen en dit proces gaat gepaard met (veel) vallen en opstaan. Behoeften en verlangen hebben gedurende de tijd verschillende maten van intensiteit. We lopen tegen de mensen aan waar we kennelijk op dat moment tegenaan moeten lopen en ook zij maken deel uit van dit leerproces; we blijven immers sociale wezens. Geen mensen zien kan in bepaalde perioden ook z'n functie hebben, al zijn we geneigd dit direct als eenzaamheid te beschouwen (dat is iets anders dan alleen-zijn), en daar schuilt het gevaar van afhankelijkheid. De kans bestaat dat je vanuit zo'n gevoel je eerder aan een ander geeft vanuit de ‘verkeerde’ motieven. Dat is wat ik bedoelde met het vullen van een gat, een leegte.

    Geef vooral niet nu al de gedachte op dat je jezelf nooit gelukkig kunt maken. Er ligt nog een hele wereld voor je open. Je begint net… Mogelijk heeft de decembersfeer z'n invloed op je. Met het jaar wordt het ons van alle kanten sterker opgedrongen dat we zo ‘gelukkig’ met elkaar moeten zijn en dat alles vooral zo ‘gezellig’ moet zijn. Probeer daar doorheen te prikken. Achter al die plaatjes en verhalen gaat een hoop ellende schuil.

    Elza

  • Anonymous avatar

    Joke.

    stef schreef:

    “Het gras zal altijd groener zijn aan de andere kant van de heuvel.”

    Hoi Stef.

    Ik voel me ook vollediger met anderen samen.

    Komt dat omdat we kuddedieren zijn?

    Is het de overlevingsinstinkt en de ga “heen en vermenigvuldig u” in ons?

    Niet dat ik mezelf niet kan vermaken, niet dat ik het niet goed met mezelf kan vinden, niet dat ik niet alleen kan zijn…………..

    Maar dan raak ik in stilte, keer me in mezelf, raak anti sociaal en wil dan het liefst een kluizenaarsbestaan leiden.

    Ik heb een relatie, de beste die ik ooit kan krijgen ( al meer dan twintig jaar).

    Ik heb bijna volwassen kinderen, waar ik een hele hechte band mee heb.

    Ik heb een sociaal netwerk.

    Maar alles is hard werken, om te krijgen, te maken en te behouden.

    Toch mis ik wel eens iemand om mee te ruzieën, te discussieren, het onderste uit de put te halen, spiritueel mee te groeien.

    Hoe kan dat nou, als ik het zo goed heb?

    Weet jij het, weet ik het ook.

    Maar ik denk dat het aan de tijd ligt, de verandering in de wereld/kosmos.

    Zelfs mijn oudste dochter (18 jaar) noemt het.

    Ze voelt dat ze zich moet haasten, de tijd benutten, dat het nu de tijd is om alles uit het leven te halen.

    > Tot zover de inleiding. Het is niet om medeleiden te wekken

    > want zo zielig ben ik niet. Maar is dit gevoel iets wat

    > terecht is?

    Het is een terecht gevoel.

    Maar niet zaligmakend om het wel te hebben.

    >Ben ik zonder de ander ook niet volledig? Het

    > gevoel trekt zo hard aan mij. Ik wil zo graag liefde delen.

    Het doet me denken aan de tijd dat ik behoefte aan een kind begon te krijgen.

    Het wordt dan een drang en dat gevoel wordt heviger en heviger.

    Je kunt er bijna zelf niet aan doen.

    > Geven en ontvangen. Heb je diegene gewoon nodig om jezelf

    > 100% goed te voelen?

    Voor je gevoel wel en het geeft ook bevrediging.

    Maar zoals gezegt, het is ook hard werken en vallen en opstaan.

    > Of is het mijn ego die opspeelt en mij

    > zegt dat ik niet volledig ben, zoals het ego alijd tekorten

    > ontdekt. Ik heb namelijk het gevoel dat het dieper zit dan

    > mijn ego…

    Het ego zal ook bij de ander te kortkomingen ontdekken.

    Maar het eigenlijke zelf zal de diepere betekenis in een relatie zien en daar naar blijven werken.

    >

    > Hoe denken jullie erover?

    Ik zou niet mijn hele leven in mijn èèntje hebben willen zijn.

    Maar zou er om wat voor een reden een eind aan dit gezin en relatie komen, wordt ik kluizenaar……..met een stoot dieren.

    >Kan je in je eentje volledig zijn?

    Het kan wel.

    Soms zie je mensen en dan weet je dat die het beste afzijn alleen.

    Ook wel mensen waarvan je kunt merken dat ze nooit aan kinderen moeten beginnen.

    Maar heb je behoefte aan meer…….ga er voor.

    > of heb je een ander nodig?

    De mens is er voor geschapen.

    Maar er zijn er meer dan zat op de aardkloot.

    Dus het is geen must.

    Ik had/heb een ander nodig.

    >

    > Stef

    Joke.

  • Anonymous avatar

    Sanne

    Hai Stef

    <>

    Dat is voornamelijk de eerste helft van de film en stoort me eigenlijk ook wel.

    Heel de film komt aanvankelijk erg materialistisch over.

    Wat betreft creatieve ideeën is er misschien overvloed

    maar in materieel opzicht en qua ruimte kan toch echt niet iedereen een groot landgoed hebben en zeggen ze wel dat niet iedereen hetzelfde wenst,

    er zijn er zat die een groot huis of een auto willen.

    En als ze zeggen, “it's designed that way”, dat er sommigen wel in een kast van een huis leven en een heleboel anderen niet, dan komt dat ook niet erg compassioneel over.

    Maar in halverwege of op 3/4e van de film heeft men het er ook over om anderen, of de rest van de wereld niet op te dringen zoals jij wil dat de dingen gaan volgens jou, (oppassen geen regèntje te worden ook), maar anderen dus gunnen hún idealen te verwezenlijken.

    De strekking The Law Of Attraction zelf is denk ik niet fout.

    Het is niet goed of slecht…het is!

    Aan de andere kant: Waarom zou je jezelf niet het beste van de wereld gunnen, een rustige plek, kamer, of huisje (30 m2 toch goed zat), om je eerst een goede fysieke basis te kunnen geven?

    Je kunt toch pas aan anderen geven, waar je zelf overvloed aan hebt en een goede basis hebt?

    Waarom zelfkastijding?

    Zit de mensheid al niet iets te lang in een zichzelf konstant dingen ontzeggende ‘ik doe maar niet dit want…’ toestand?

    Waarom zou louteren, spiritueel ontwikkelen, altruïsme gelijk moeten staan aan een soort psychisch/fysieke zelfkastijding, het je zelf geforceerd heel moeilijk maken, want je moet zo altruïstisch mogelijk zijn en dus moet je jezelf materiele of andere dingen ontzeggen?

    Waarom mag jij jezelf niet op de borst kloppen of lief voor jezelf zijn, ook in materieel opzicht?

    (Ik bedoel, zolang je anderen niet voor de voeten loopt, niets ten koste van andere(n) levensvormen gaat en heel veel geduld kan opbrengen).

    <<<>>>

    <>

    Mmm. Werkelijk? Volgens mij smacht je er in je hart naar.

    Gelijkgestemde zielen doe(t)(n) zoveel.

    Liefs, ;) Sanne

  • Anonymous avatar

    Herme

    ^,

    Lééf je verlangen, zonder jezelf te verliezen. Deel met anderen zoveel je kunt, maar blijf in dat delen dicht bij jezelf. Open je hart en omsluit de wereld. We zijn allen één, het is ons geconditioneerde ego dat ons van dit besef heeft doen afdwalen.

    Ego en liefde gaan niet samen, de liefde staat op zichzelf en geeft enkel vanuit zichzelf, Kahlil Gibran beschrijft het wonderschoon in zijn ‘profeet’. Liefde is een stromende energie - in tegenstelling tot een star ego - en daarmee niet te vangen, te controleren of te beheersen. Het ego heeft vaak de naieve neiging haar vast te leggen en juist uit ‘vasthouden’ komt veel aards lijden voort.

    Het vereist moed; heb in al je kwetsbaarheid lief, ken je projecties of leer ze kennen en koester de liefde die je ontvangt, maak je niet afhankelijk van de liefde, laat de liefde los en je zult liefde beleven in elk moment,… met vele partners.

    Oh ja,.. laat je niet weerhouden van de vele vormen van afwijzing die je zult tegenkomen, ego's zijn veelal huiverig en als de dood (letterlijk) voor spontane onvoorwaardelijke liefde.

    Bedankt voor je vraag,

    Herme